Biographisches Lexikon des Kaiserthums Oesterreich
korrigiert
Band: 16 (1867), ab Seite: 295. (Quelle)
[[| bei Wikisource]]
in der Wikipedia
Antal Mailáth in Wikidata
GND-Eintrag: [1], SeeAlso
Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal Korrektur gelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
Linkvorlage für Wikipedia 
* {{BLKÖ|Majláth, Anton|16|295|}}

2. Anton (geb. zu Kereskény 9. Juni 1739, gest. 20. December 1801). Trat in den Orden der Gesellschaft Jesu und lehrte zu Tyrnau die Philosophie. Nach Aufhebung des Ordens wurde er nach Erlau berufen, um dort Theologie und geistliche Beredsamkeit vorzutragen, wurde 1788 Domherr, 1790 aber Propst zu Sanct Salvator de Papocz. Er hat mehreres im Drucke erscheinen lassen, und zwar: „Oratio, qua redditam valetudinem M. Theresiae Augustae etc. etc. gratulatus est“ (Tyrnaviae 1767, 4°.); – „Panegyricus M. Theresiae ob scientias optimasque Artes in Universitate Tyrnaviensi instauratas, ornatas dictus“ (Tyrnaviae 1772, Fol.); – „Oratio festis honoribus quinquagenarii Franc. e Com. Zichy Episcopi Jaurinensis dicata“ (Vindobon. 1774, 4°.); – „Oratio habita Jaurini in Templo Academico III Idus Maji videlicet natali die M. Theresiae“ (Jaurini s. a., 8°.), diese Rede wurde von Franz Rausch von Traubenberg deutsch übersetzt und zu Raab gedruckt; – „Oratio, quam in solennibus exequiis Franc. C. Zichy Episcopi Jaurinensis dixit“ (Jaurini 1783, 4°.);– „Sermo quem nomine II Statuum et ord. Comitatus Sopron. habuit, dum Princeps Nicol. Eszterházy in munus Supr. Comitis Sopron. introductus fuit in Arce Kismartoniensi 1794“ (s. 1., 4°.); – „Solennia instaurationi Academiae Regiae Jaurinensis 1776 peracta“ (Sopronii, 4°.), ein Abdruck der Rede Majláth’s zugleich mit jener die Christ. Nitzky und Joseph Apfaltern gehalten haben; – „Oratio funebris in solennibus exequiis Cardinalis Jos. Batthyanyi. Posonii 1799“ (Jaurini 1800); – „Moralium liber unicus“ (Jaurini 1803, 8°.). Viele andere Schriften, meist Fest- und Gelegenheitsreden in lateinischer Sprache, führt Stöger in dem in den Quellen bezeichneten Werke an. [Fejér (Georgius), Historia Academiae scientiarum Pazmaniae Archi-Episcopalis ac M. Theresianae Regiae literaria (Budae 1835, 4°.) p. 56, 84 (nach diesem geb. 9. Juni 1739). Stoeger (Joh. Nep.), Scriptores Provinciae Austriacae Societatis Jesu (Viennae 1855, Lex. 8°.) p. 214 [führt noch viele andere Schriften Majáth’s, der daselbst irrig [296] Mallath genannt ist, auf; nach diesem geb. 24. Juni 1739).] –