D Zeit
[98]
D Zeit.
Dia Zeituhr gôht so still und gstät,[1]
Du hairscht koi’ Rädle goura,[2]
Doch aih du dra’ denkscht, hôt se s dreht,
Du merkscht as mit Bidoura,
5
Daß s Jährle frei[3] verlaura’n ischtUnd du deim End vill näher bischt.
Zwôr wenn a’n Aunglück uff der reitt,
Muascht freile Lankweil kriaga;
Doch hôscht halbweags a guati Zeit,
10
Nôch saischt, ma’ seah sie fliaga,Und jomarascht, daß so a Ma’,
Wia du, dia Zeit it binda ka’.
[99] Du eilscht und schaffscht, und wenns der will,[4]
Wead ghousat, vill verworba,
15
Uff oi’ môl stôht dô s Rädle stillUnd s hoißt: „der Ding ischt gstorba“,
Dei’ Housa, Bruadar, hôt a’n End,
Dei’ Zuig,[5] des kommt in andre Händ.
Ma’ lobt und schilt a Weile noh –
20
S wead gmoingli redli gmeassa –,Nôch kommt nô diar der So und So,
Und du – bischt rei’ vergeassa.
A Fremder lait[6] dein Kittel a’,
Schreibt uff dei’ Thür sein Nama na’.