[105] Winter. S hôt gsturmat und ghouat[1] wohl über d Nacht Wia s Muatis Heer,[2] Jetz schneit as uffs Land, as ischt a Pracht, S purentig[3] Zuckermeer.
Und jeasset[4] Braud – Wia thuat des de arme Vögela so waih In iahrer Hungersnaut.