137) Aelius Serenus, Suid. s. v. Σερῆνος ὁ καὶ Αἴλιος χρηματίσας Ἀθηναῖος γραμματικός. Ἐπιτομὴν τῆς Φίλωνος πραγματείας περὶ πόλεων (vgl. Etym. Mag. p. 149, 54. 207, 48) καὶ τίνες ἐφ’ ἑκάστης ἔνδοξοι βιβλία γ'. Ἐπιτομὴν τῶν Φιλοξένου εἰς Ὅμηρον ά. Vielleicht derselbe Grammatiker des 2. Jhdts. bei Photius bibl. cod. 279 p. 536a Bekker: Σερήνου γραμματικοῦ ἐν διαφόροις μέτροις δράματα διάφορα. Ein anderer Serenus scheint aber derjenige zu sein, aus dessen Ἀπομνημονεύματα Stobaeus II 8, 1. 23, 11. 228, 24. 229, 1 Wachsmuth einige Verse citiert, da dieser von Photius (bibl. cod. 167 p. 114b Bekker) unter die Philosophen gerechnet wird.