In’t Vörbigahn

Im Vorbeigehen.
Nach einem Gemälde von Heinr. Rasch.

 In’t Vörbigahn.
 (Zu dem Bilde S. 589)

Blue Heben^[1], blue See;
Bülgen^[2] witt, as niegen^[3] Snee.
Gau^[4] in’t Boot to goode Stünn^[5],
In’t Vörbigahn schient de Sünn!

5

Süh’, wer steiht doar in de Sand,

Neeg^[6] jüst bi de Waterkant?
As dat Gras weiht Rock und Hoar;
Dunner, steiht mien Trina doar?

Söben Johr bün ick ehr good

10

Blot to friegen^[7] fehl’ de Mood^[8];

Wenn ick mi dat rech’ bewenn,
Bring ick mal uns’ Saak to Enn!

„Dag ook, Trina!“ „Dag ook, Klaas!“
Na, hüt makt dat Seilen^[9] Spaas?“

15

„Ja – – – un, wat ick seggen wull, –

Deern, wat löppt de Tied doch dull!“

Trina wiest de Tän^[10] un lacht.
„Wull, mien Klaas un du geihst sacht’.“
„Ja – – un wi kriegt griese^[11] Hoar;

20

Kumm, wi makt den Putt hüt kloar^[12]!“

Blue Heben, blue See;
Bülgen witt, as niegen Snee.
In’t Vörbigahn kümmt de Mood
Un wat lang woart, dat ward good.
 Johannes Wilda.

---

1. Himmel.
2. Wolken.
3. neu.
4. rasch.
5. Stunde.
6. nahe.
7. heiraten.
8. Mut.
9. Segeln.
10. Zähne.
11. graue.
12. Den Tag klar machen = eine Sache fest abmachen.