Seite:Pfaff Maerchen aus Lobenfeld.djvu/8

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

No hot der Schäfer gsaat: Dass ich a do bin, du werschts schon inne werre. Un hot seiⁿ Geigl rausgnumme un hot aⁿfange geije. Un wie er aⁿfange geije hot, hot halt der Ries aⁿfange tanze messe. Un do hot er mit seiner eiserne Stange all die Beem umgschlage un hot so lang gtanzt, bis er vor Mattigkeit umgfallen isch. Nocht hot der Schäfer em mit seim eigene Deje de Hals abghage un hot em die Zung rausgschnitte un hot die Zung eiⁿgwickelt.

Awwer währenddem sen die Schääf all fortgloffe gwest. No hot ern mit seiner Peife gpiffe, dass se all widder kumme sen. Not isch er haamgfahre mit en.

Der Kenig hot owwe rausgeguckt un hot gsehe, dass er seiⁿ Vieh recht gut bsorgt hot, un not isch er glei selle Owed widder zu em gange un hots em gsaat, dass er recht zfride wär miet em, net dass seiⁿ Schääf all verlöre wäre. No hot der Schäfer widder zugsaat, dass er net tät an den Wald naⁿfahre.

Er isch aber doch naⁿgfahre, un wie er naⁿkummen isch, isch der zwatt Ries kumme un hot gsaat: No du Eerdeworm, was tǔscht du do?

No hot er halt a widder gsaat: Du werscht schon sehe, was ich do tu! Un hot seiⁿ Geije gnumme un der Ries hot tanze messe bis er umgfallen isch. Not hot er en a kaput gmacht un hot em die Zung rausgschnitte.

De dritte Tag isch er widder do naⁿgfahre. Noch isch der ältscht un greescht Ries kumme un hot en gfroogt. Nocht hot er a tanze messe un isch tout gmacht worre.

Der Schäfer hot sich die Spuur in Acht gnumme ghatt, wo die Riese herkumme sen un isch nocht do druf zu un hot seiⁿ Schääf laafe glosst un hot die Hehle gsuucht. Do isch halt so vil Sach drin gwest, so vil Gail, weiß, schwatz, rout, vun alle Sorte, un so vil silwerne Gailsgscherr un so vil Geld. Der Schäfer hot Alles betracht un hot dann die Hehle widder sorgfältig zugmacht, dass Niemand naⁿgkennt hot, un hot Niemand ebbes gsaat devuⁿ. Noch hot er seine Schääf widder gpiffe un isch haamgfahre un hot sei Schääf ghiet lang Zeit un hot gar nix merke glosst.

Empfohlene Zitierweise:
Fridrich Pfaff: Märchen aus Lobenfeld (1896). Trübner, Straßburg 1896, Seite 69. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Pfaff_Maerchen_aus_Lobenfeld.djvu/8&oldid=- (Version vom 1.8.2018)