seiⁿ Geigl verlangt. No hot der Judd gschraue: Gebt em seiⁿ Geigl net! Un wie ses em doch gewwe hewwe, hot er gsaat: Bindt mich an de Galje naⁿ!
No hot der Bu aⁿgfange geije un alles hot aⁿfange messe danze dezu. Un der Judd isch am Galje uf un nunner gsprunge, dass es em de Buckel ganz ufgfickelt hot uns Bluut em de Buckel nunner gflosse isch; no hot er gsaat, sie sollen doch lousmache: er wills gern sage, wies gangen isch. Do hot ers dann eiⁿgstanne, un do isch der Bu louskumme und der Judd isch an de Galje ghenkt worre.
En Schäfer isch uf die Wannerschaft gange un hot durch en lange Wald gmesst. Er hot sich zu Esse mitgnumme ghatt, so dass er kein Mangel ghatt hot. Do hot sich e alt Mändl zu em gsellt un hot vun seim Esse gwott. No hewwe se sich naⁿgsetzt un hewwe minnaner gesse. Noch hot des alt Mändl gsaat: Weil doch so gut gwest bischt, so will i der e Geigl gewwe: wann geije tŭscht, muss Alles tanze; un e Peifl: wann er peife täät, dass alle Schääf widder beikumme.
Noch isch der Schäfer weitergraast. Wie er vor de Wald nauskummen isch in e Dorf, no hot er dort e Stell krigt als Schoofknecht for en Kenig. Noch hot der Kenig am annere Tag, wie er ausgfahre isch, gsaat: er därft iwweraalhiⁿ, nor in ein Wald net: do wäre drei Riese drin, die täte allemool de Schoofknecht toutmache un die Schääf wegnemme, un sie wäre net zu bezwinge.
Nocht hot der Schäfer versproche, dass er net naⁿfährt, isch awer glei serschtmol naⁿgfahre. Un wie er naⁿkummen isch, isch glei aner vun dene Riese mit ere grouße eiserne Stange kumme un hot gsaat: No du Eerdeworm, was tǔscht du do?
Fridrich Pfaff: Märchen aus Lobenfeld (1896). Trübner, Straßburg 1896, Seite 68. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Pfaff_Maerchen_aus_Lobenfeld.djvu/7&oldid=- (Version vom 1.8.2018)
