Seite:Zeitschrift für deutsche Mythologie und Sittenkunde - Band IV.djvu/281

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
Dr. W. Mannhardt (Hrsg.): Zeitschrift für deutsche Mythologie und Sittenkunde, Band IV

mala soli gravis uni manet omnis domus orbis.
miseri quos hominum subsidiis destituit fors.
mihi specus et inera nox, tenebraeque et velus antrum
oculis delicias eripuerunt, animoque,
humus horrens, tumulus putris, et immunditiarum
gravis aestus minuerunt juvenilis decus oris,
habitumque et validi roboris usum vitiarunt.
super haec omnia contra exanimen conserui vim;
grave luctae subiens pondus et immane periclum.
laceris unguibus in me redivivus ruit Asvit,
stygia vi reparans post cineres horrida bella.
quid stupetis, qui relictum me colore cernitis?
obsolescit nempe vivus omnis inter mortuos.
nescio quo stygii numinis ausu
missus ab inferis spiritus Asvit
saevis alipedem dentibus edit
infandoque canem praebuit ori;
nec contentus equi vel canis esu
mox in me rapidos transtulit ungues
discissaque gena sustulit aurem.
hinc laceri vultus horret imago
emicat inque fero vulnere sanguis.
haud impune tamen monstrifer egit,
nam ferro secui mox caput ejus.
perfodique nocens stipite corpus
quid stupetis, qui relictum me colore cernitis?
obsolescit nempe vivus omnis inter mortuos [1].

Ein noch auffallenderes beispiel hat Saxo im zweiten buche seiner dänischen geschichte erhalten. an stelle des abwesenden Odinn schaltet ein böser zauberer ‚Mitothin‘ mit unerhörter frechheit zu Upsala. ‚qui cum Othino redeunte relicta praestigiarum ope latendi gratia Phaeoniam accessisset, concursu incolarum occiditur. cujus extincti


  1. Saxo gram. ed. P. E. Müller V, s. 244. die dreimal wiederholten worte ‚quid stupetis, qui relictum me colore cernitis? obsolescit nempe vivus omnis inter mortuos‘ sind die stafar, wodurch in den alten drapar die einzelnen liedtheile getrennt wurden. S. Olafsen om Nordens gamle digtekunst s. 149 und P. E. Müller a. a. o.
Empfohlene Zitierweise:
Dr. W. Mannhardt (Hrsg.): Zeitschrift für deutsche Mythologie und Sittenkunde, Band IV. Dieterische Buchhandlung, Göttingen 1859, Seite 277. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Zeitschrift_f%C3%BCr_deutsche_Mythologie_und_Sittenkunde_-_Band_IV.djvu/281&oldid=- (Version vom 1.8.2018)