Seite:Schenck Wiesbaden 467.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

Est tamen hic veri pietas sanctissima cultus,
     Quem regis eloquio, docte Cramere![1] tuo,
In Templo recubant illustria Busta virorum
     Et Matronarum, quae tenet Urna decens.
Quid referam a Langeln antiquo stemmate natos,
     Nobilitate graves et pietate Viros?
Sunt hic militiae gnarique Ducesque periti,
     Et Mercarores, Agricolae, Lanei,
Est alacris Tonsor, sunt qui fabrilia tractant,
     Sutores alit haec Urbs. Figulosque bonos,
Et quoque Sartores, & qui pistoria curant,
     Mercibus omnigenis Urbs celebrata sat est.
At cum suppeditet multarum Copia rerum,
     Non tamen hic Fastus Civibus ullus inest.
Assidui patiens quicunque laboris, habere
     Hic facile victum, si cupit, arte potest.
Est inibi Hospitium, de cujus divite censu
     Aegrotique senes dulce levamen habent.
Plures cantarem laudes, sed dicere cunctas,
     Hoc opus, hic labor est, ingeniumque stupet.
Ergo precor, vigeas Wisbadia, paee virescas,
     Te summus tegat, & te regat ipse Deus!


  1. Dieser Cramer war damals Pfarrer in Wißbaden. Siehe oben das Verzeichnüß der Wißbadischen Pfarrern.
Empfohlene Zitierweise:
Gottfried Anton Schenck: Geschicht-Beschreibung der Stadt Wißbaden. Franckfurt am Mayn: Johann Benjamin Andreä, 1758, Seite 467. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Schenck_Wiesbaden_467.jpg&oldid=- (Version vom 1.8.2018)