Seite:Luther Das Newe Testament Deutzsch 111.jpg

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

auß gefaren waren, sitzend zu den fussen Jhesu, bekleydet vnnd vernunfftig[1], vnd sie erschracken, 36 vnd die es gesehen hatten verkundigeten yhn, wie der besessene war gesund worden, 37 Vnnd es batt yhn die gantze menge der vmbligende[2] lender der Gadarener, das er von yhn gienge, denn es war sie eyne grosse furcht an komen, vnnd er tratt ynn das schiff vnnd wand widderumb, 38 Es batt yhn aber der man, von dem die teuffell waren außgefaren, das er bey yhm mocht seyn, Aber Jhesus lies yhn von sich vnnd sprach, 39 Gehe widder heym, vnd sage was dyr Got than hatt, vnd er gieng hynn vnnd prediget durch die gantze stad, was yhm Jhesus than hatte.

Matth. 9.
Marci. 5.
40 Vnnd es begab sich, da Jhesus widder kam, nam yhn das volck auff, denn sie wartteten alle auff yhn, 41 vnd sihe, da kam eyn man, mit namen, Jairus, vnd er war eyn vberster der schule, vnd fiel Jhesu zu den fussen, vnnd batt yhn, das er wolt ynn seyn haus komen, 42 denn er hatte eyn eynige [250] tochter bey zwelff iaren, die lag ynn letzten zugen, vnd da er hynn gieng, drang yhn das volck.

Matth. 9. Marci. 5.43 Vnnd eyn weyb hatte den blutgang gehabt zwelff iar, die hatte alle yhre narung an die ertzete gewand, vnd kund von niemant geheylet werden, 44 die tratt hyntzu von hynden, vnnd ruret seynes kleyds saum an, vnd also bald bestundt yhr der bluttgang. 45 Vnd Jhesus sprach, wer hatt mich anruret? da sie aber alle leugneten, sprach Petrus vnd die mit yhm waren, meyster, das volck dringet vnd druckt dich, vnd du sprichst, wer hat mich anruret? 46 Jhesus aber sprach, Es hatt mich ymant anruret, denn ich fule, das eyn krafft von myr gangen ist, 47 Da aber das weyb sahe, das nitt verporgen war, kam sie zittern vnd fiel fur yhn, vnd verkundiget fur allem volck, aus was vrsach sie yhn hatte angerurt, vnd wie sie were als bald gesund worden, 48 Er aber sprach zu yhr, sey getrost meyne tochter, deyn glawb hatt dyr geholffen, gang hyn mit friden.

49 Da er noch redet, kam eyner vom gesind des vbirsten der schule, vnd sprach zu yhm, deyn tochter ist gestorben, bemuhe den meyster nicht, 50 Da aber Jhesus das horete, antwort er yhm vnd sprach, furcht dich nit, glewbe nur, so wirtt sie gesund. 51 Da er aber ynn das haus kam, lies er niemant hyneyn gehen, denn Petron vnd Jacoben vnd Johannen, vnd des kinds vater vnd mutter, 52 Sie weyneten aber alle, vnd klagten sie, Er aber sprach, weynet nicht, sie ist nicht gestorben, sondern sie schlefft, 53 vnd sie verlachten yhn, wusten wol das sie gestorben war, 54 Er aber treyb sie alle hynaus, vnd greyff yhre hand an vnd rieff, vnd sprach, kind stehe auff, 55 vnd yhr geyst kam wider, vnd stund auff also balde, vnd er befalh, man sollt yhr zu essen geben, 56 vnd yhre Elltern entsatzten sich, Er aber gepott yhn, das sie niemant sagten, was geschehen war.

Das Neunde Capitel.

Matth. 10.
Marci. 6.
Er foddert aber die zwelffe zu samen, vnd gab yhn gewallt vnd macht vber alle teuffel, vnd das sie heylen kunten allerley seuche, 2 vnd sand sie aus zu predigen das reych Gottis, vnd heylen die

Empfohlene Zitierweise:
Martin Luther: Das Newe Testament Deutzsch. [Melchior Lotther d. J. für Christian Döring und Lukas Cranach d. Ä.], Wittenberg 1522, Seite 105. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Luther_Das_Newe_Testament_Deutzsch_111.jpg&oldid=- (Version vom 24.10.2016)
  1. Druckfehler im Original: vernnufftig. Hier nach WA.DB korrigiert.
  2. Vielleicht liegt hier ein Druckfehler vor. Spätere Ausgaben bieten vmbligenden.