„Illi regi sincero amico, magno, excelso, Frederico, regi Alemannie. In nomine Domini miserentis, per gratiam Domini unius potentis, exuperantis, victoris, perhennis, cujus regni non est finis. Grates ei agimus perhennes, cujus gratia est super totum mundum. Deprecamur eum, ut infundat orationem suam super prophetas suos et maxime super instructorem nostrum, nuntium suum, Mahumeth prophetam, quem misit pro correctione recte legis, quam faciet apparere super cunctas leges. Attamen notum facimus regi sincero, potenti, magno, amico, amicabili regi Alemannie, quod quidam homo, Henricus nomine, venit ad nos, dicens, se nuncium vestrum esse, et detulit nobis quandam cartam, quam dixit esse vestram. Nos legi fecimus cartam et audivimus eum viva voce loquentem, et verbis que ore dixit, verbis respondimus, sed hoc est responsum carte. Quod si computatis eos qui vobiscum concordant veniendi super nos, et nominatis eos et dicitis: rex talis terre, et rex alterius terre, et comes talis, et tales archiepiscopi, et marchiones, et milites, et si nos vellemus enuntiare eos qui sunt in nostro servitio, et qui sunt intendentes nostro precepto, et promti nostro sermoni, et qui dimicarent coram nostris manibus, non posset hoc in scriptis redigi. Et si Christianorum computatis nomina, Sarracenorum sunt plura et plura habundantius quam Christianorum. Et si inter nos et eos quos nominastis Christianos mare est; inter Sarracenos, qui non possunt estimari, non est mare inter eos et nos, nec ullum impedimentum veniendi ad nos.[1] Et nobiscum habentur Bedvini, quos si opponeremus inimicis nostris, sufficerent, Turkemanni, quos si effunderemus super hostes nostros, destruerent eos, et rustici nostri, qui dimicarent strenue, si juberemus, contra gentes que venture sunt super terram nostram et ditarentur de eis, et exterminarent eas. Et quomodo? Nos habemus nobiscum soldurios bellicosos, per quos terram apertam habemus et adquisitam, et expugnatos inimicos. Et hii et omnes reges paganismi nec tardabunt cum eos submonuerimus, nec morabuntur, cum eos vocaverimus, et vos congregati fueritis, sicut carta vestra dicit, et ducetis, sicut nuntius vester narrat, obviabimus vobis per
- ↑ Sensus est: si mare est inter Christianos et Sarracenos, nullo mari, nec impedimento invicem dividuntur Sarraceni.
Verschiedene: Bibliothek des Literarischen Vereins in Stuttgart (Band IX). Stuttgart, 1844, Seite 28. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Literarischer_Verein_Stuttgart_IX_028.png&oldid=- (Version vom 7.1.2019)
