Seite:Literarischer Verein Stuttgart IX 016.png

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

lucrabatur, in usus histrionum prodigus refundebat. Sicque largitionis obtentu venalem vulgi gratiam totis desideriis comparavit. Hic cujusdam Suriani vaticinio in spem regni adductus, ab illo futurum audierat, ut Damasci et Babylonis dicione potiretur. Sic ergo ascensiones in corde suo disposuit, et jam cepit regne maiora sperare, cujus ambitus anguste possessionis limites non excedebat. Processu temporis cum jam etas robustior officium (Fol. 5. vo) militare deposceret, ad Enfridum de Turone,[1] illustrem Palestine principem, paludandus accessit, et Francorum ritu milicie cingulum ab ipso suscepit. Eo tempore gentilis quidatn Sevvarius[2] nomine, sub Calepho de Baldach Egyptiorum tenebat imperium, quem victoriosus Jerosolimorum rex Almaricus[3] ad tributum coegerat annuatim solvendum. Molanus[4] siquidem ter in anno tantum se visibilem, et adorandum exibebat Egyptiis, qui apud subditos credebatur tantus ut ejus imperio Nilus effluere diceretur. Porro gentilicie religionis statuta observanter adimplens, dies anni concubinarum numero coequabat. Sicque inter mulierculas consenescens tractanda regni negocia Sevvarino committebat. Hos Salahadinus, cum patruo suo Sarracuno tunc temporis apud Egyptios militans, prodiciose peremit incautos, et sic tocius Egypti obtinuit principatum. Postmodum vero, non multo temporis interfluente tractu, Noharadinus[5] diem clausit extremum. Cujus uxorem Salahadinus matrimonio sibi copulans, cum ipsa regni regimen fugatis heredibus occupavit. Hec fortune ludentis potentia, has rerum vicissitudines voluit, que de paupere divitem, de humili sublimem,[6] de servo suscitat dominantem. Quod si rerum precia judicio non opinione metimus, quantalibet terrene felicitatis potencia vilis estimanda est, quam pessimi et indigni sepius nanciscuntur.[7] Leno ille cujus

regnum in prostibulis, militia in tabernis, studium in aleis et alliis, subito sublimatur, sedet cum principibus, immo maior principibus et, solium glorie tenens, Egyptiis imperat, Damascenos subdit,


  1. Ab Hugone Tyberiadis principe Saladinum baltheo militari cinctum esse legimus in veteri Carmine gallico: L’Ordene de chevalerie.
  2. Inferius Sewarino legitur. Elfeis vocatur in libro dicto L’Art de verifier les dates V, 60.
  3. Amalricus I, 1162–1173.
  4. a verbo Molla, Turcis Homo legis vel religionis.
  5. Nureddin-Mahmud, 1145–1173.
  6. Codex habet sullimem et paulo inferius sullimatur.
  7. Cod. habet nasciscuntur.
Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Bibliothek des Literarischen Vereins in Stuttgart (Band IX). Stuttgart, 1844, Seite 16. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Literarischer_Verein_Stuttgart_IX_016.png&oldid=- (Version vom 7.1.2019)