Seite:Hexenhammersprenger1923.djvu/14

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.
Jakob Sprenger, Heinrich Institoris; J. W. R. Schmidt (Übersetzung): Der Hexenhammer

— XIV —

anno tertio, in mei notarii publici et testium infra scriptorum ad hoc specialiter vocatorum et rogatorum praesentia personaliter constitutus venerabilis et religiosus frater Henricus Institoris, sacrae theologiae professor ordinis Praedicatorum, hereticae pra­vitatis inquisitor a sancta sede apostolica una cum venerabili et religioso fratre Jacobo Sprenger, etiam sacrae theologiae pro­fessore ac conventus Praedicatorum Coloniensium priore, collega suo specialiter deputatus, pro se et dicto collega suo proposuit et dixit, quod modernus summus pontifex, scilicet dominus Inno­centius, papa praefatus, per unam patentem bullam commisit ipsis inquisitoribus Henrico et Jacobo, ordinis Praedicatorum et sacrae theologiae professoribus praedictis, facultatem inquirendi apostolica auctoritate super quascumque hereses praecipue autem super heresim maleficarum modernis temporibus vigentem, et hoc per quinque ecclesias metropolitanas, videlicet Moguntinam, Coloniensem, Treverensem, Saltzburgensem et Bremensem, cum omni facultate contra tales procedendi usque ad ultimum exter­minium, iuxta tenorem bullae apostolicae, quam suis habebat in manibus, sanam, integram, illaesam et non viciatam, sed omni prorsus suspicione carentem. Cuius quidem tenor bullae sic inci­pit: „Innocentius episcopus servus servorum Dei. Ad futuram rei memoriam. Summis desiderantes affectibus, prout pastoralis sollicitudinis cura requirit, ut fides catholica nostris potissime temporibus ubique augeatur et floreat“ etc.; finit autem sic: „Datum Romae apud sanctum Petrum anno incarnationis domini­cae millesimo quadringentesimo octuagesimo quarto, nonis de­cembris, pontificatus nostri anno primo.“

Et quia nonnulli animarum rectores et verbi dei praedicatores publice in eorum sermonibus ad populum asserere et affirmare non verebantur, maleficas non esse, aut quod nihil in nocumen­tum creaturarum quacumque operatione efficere possent, ex quibus incautis sermonibus nonnunquam seculari brachio ad puniendum huiusmodi maleficas amputabatur facultas, et hoc in maximum augmentum maleficarum et confortationem illius here­sis, ideo praefati inquisitores, totis eorum viribus cunctis pericu­lis et insultibus obviare volentes, tractatum quendam non tan­tum [1] studiose quantum et laboriose collegerunt, in quo non tantum[1] huiusmodi praedicatorum ignorantiam pro catholica [sic! catholicae] fidei conservatione repellere nisi sunt, quantum etiam in exster­minium [sic! exterminium] maleficarum debitos modos sententiandi et easdem pu­niendi,

iuxta dictae bulle [sic! bullae] tenorem et sacrorum canonem [sic! canonum] instituta,

  1. a b Nach Hansens Vorschlag statt des tam der Ausgaben.
Empfohlene Zitierweise:
Jakob Sprenger, Heinrich Institoris; J. W. R. Schmidt (Übersetzung): Der Hexenhammer. Hermann Barsdorf, Berlin & Leipzig 1923 / 1489, Seite xiv. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Hexenhammersprenger1923.djvu/14&oldid=- (Version vom 1.8.2018)