Seite:Die araner mundart.djvu/466

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
– 224 –

sn̥, „sankt“, sanct, W. 757; die aussprache durch das englische beeinflusst. – Vgl. d. beisp. unter fēlə.

sn̥ als verstärkende partikel, s. die einzelnen pronomina.

snahə,[1] s. snā.

snā, snāhə, m., „faden“, snáith, aus snáthi, snáthe; St.-B. 316, A. 284, Atk. 879, Z.-E. 16, W. 784.

snād, s. snāhəd.

snāhəd, snād, f., „nadel“, snáthad, air. snathed; St.-B. 316, Z.-E. 16, W. 785, A. 284, Atk. 879.

snāv, „schwimmen“, snámh, air. snám; A. 284, W. 783. – Vgl. St.-B. 315.

vīmr̥ ə snāv eŕ mŭȧȷn̥. „Wir haben heute morgen gebadet.“

snīfə, snȳfə, p. p. zu snīvĭm, „gesponnen“, sníomhtha. – Vgl. snīv, snīvəxān.

snīm, m.,[A 1] „knoten“, snaidhm, air. snaidm; St.-B. 315, W. 783.

xør mē snīm eŕ hēd. „Ich machte einen knoten in ein seil.“

snīv, snȳv, m., „spinnen“, sníomh, aus sním, St.-B. 316. – Vgl. snīvəxān, snīfə, snīvĭm.

tā šē ʒā hnīv. „ Er spinnt es.“

snīvəxān, snȳvĭm, adj., „spinnen“, verbals. zu snīvĭm, sníomhachan, O’R. von snīv. Vgl. snīvĭm, snīfə.

tā šī snīvəxān. „Sie spinnt.“

snīvĭm, snȳvĭm, „spinne“, sniomhaim, O’R,, von snīv. Vgl. snīfə, snīvəxān.

snȳ-, s. šnī-.[2]

soxt, m., „schweigen“, secht; W. 786, A. 269, Atk. 881.

bī də hoxt! „Schweige.“

sol, vid søl.

solēr, „ganz klar“, soi-léir; so, aus so, su-, praef. = εὐ-, Z.-E. 863, A. 272, W. 785, und léir „klar“, W. 657, A. 153, Atk. 781.

  1. Sic; snāhə
  2. Sic; snī-
  1. Fehler: Das Seiten-Tag kann in den Namensräumen Page: und Index: nicht verwendet werden
Empfohlene Zitierweise:
Franz Nikolaus Finck: Die araner mundart. N. G. Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, Marburg 1899, Seite 224. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Die_araner_mundart.djvu/466&oldid=- (Version vom 31.7.2018)