Seite:Die araner mundart.djvu/326

Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.
– 84 –

ȷīnə, ȷēnə, m., „thun“, déanamh, verbals. zu ȷīnĭm, mit den entsprechenden bedeutungen.

pȧkīn̥̄[1] šib lē šin ə jīnə. „Damit begeht ihr eine sünde.“ – ńī mŭȧ lm̥ ə ve ȷīnə ryd ŕ̥ bi leš, mar salŭīm mə lāvə, „Ich mag überhaupt nichts damit zu thun haben, da ich mir die hände dabei beschmutzen würde.“ – tā šē ə ȷīnə pērə brōgə. „Er fertigt ein paar schuhe an.“

ȷīnēŕ, m., „mittagessen, hauptmahlzeit“, dinnéir, f., O’R., aus engl. dinner.

abrīt šib lē mŭincŕ̥ ə cī, gə mĭai myȷ hēn sə mŭȧlə ə n-ām ȷīnēŕ. „Teilt den hausgenossen mit, dass wir zur essenzeit zu hause sein werden.“ – ə ȷukə tū n ȷīnēŕ agm̥ eǵ ə cŕī ō xlog? „Willst du um drei uhr zu mir zum essen kommen?“ – tā n ȷīnēŕ rē. „Das essen ist fertig.“ – kȧhn̥̄ šē ȷīnēŕ eǵ ə restərn̥t. „Er speist im gasthaus.“ – ḱērd ə ves agń̥ lē r ńīnēŕ əńú? „Was werden wir heute zum mittagessen bekommen?“

ȷīnĭm, ȷēnĭm, „thue, mache“, déanaim, ursprünglich enklitische form von ńīm, doghním. Vgl. Keat. Appendix XXVII; dogníu, Z.-E. 429, 431, 440, 462, 452, 475, W. 495, Atk. 665, St.-B. 143, 116.

imp. 2. ȷīn, 3. ȷīnəx šē, pl. 1. ȷīnəx myȷ, ȷīnə myȷ, 2. ȷīnəx šib, ȷīnī, ȷīnəǵī; 3. ȷīnəȷīš, ȷīnəx šiəd.; praes. orthotoniert: 1. ȷīnĭm, 2. etc. ȷīnn̥ tū etc.; enklitisch: a) nach der negation n̄ī: 1. ńīm, 2. etc.; ńīn̄ tū etc. [ausnahmsweise auch ńī jīnĭm etc.]; b) nach der fragepartikel ən, nach gə n̄ax, mā, dā: jīnĭm etc. [ə ńīnn̥̄ tū? „Thust du?“ – ȷeŕ šē gə ńīnn̥̄ šē. „Er sagt, dass er thue.“]; praes. rel. ńiəs ńīs. ȷīnəs. – perf. orthotoniert: 1. rińəs, rińə mē, 2. rińə tū, 3. rińə šē, pl. rińəmr̥, rińē[A 1] myȷ, 2. rińə šib, 3. rińədr̥, rińə šiəd; enklitisch: 1. ȷǡrnəs, ȷǡrnə mē, 2. ȷǡrnə tū, 3. ȷǡrnə šē, pl. 1. ȷǡrnəmr̥, ȷǡrnə myȷ, 2. ȷǡrnə šib, 3. ȷȧrnə[2] šiəd, ȷǡrnədr̥; fut. 1. ȷīnəd, ȷīnə mē, 2. etc. ȷīnə tū etc.; kond. 1. jīnń̥, 2. jīnā, 3. jīnex šē, jinet šē, pl. 1. jīnəx myȷ, jīnest[A 2] myȷ, 2. jīnəx šib, 3. jīnəx šiəd, jīnət šiəd; pass. praes. ȷīntr̥, perf. orthotoniert: rińū, rińəv, ȷīnū ȷīnəv, enklitisch: ȷǡrnū ȷǡrnəv, fut. ȷīnfr̥, kond. ȷīnfŭī. – p. p. ȷīntə. Vgl. ȷīnə.
  1. Sic; pȧkīn̄
  2. Sic; ȷǡrnə
    1. Fehler: Das Seiten-Tag kann in den Namensräumen Page: und Index: nicht verwendet werden
    2. Fehler: Das Seiten-Tag kann in den Namensräumen Page: und Index: nicht verwendet werden
    Empfohlene Zitierweise:
    Franz Nikolaus Finck: Die araner mundart. N. G. Elwert’sche Verlagsbuchhandlung, Marburg 1899, Seite 84. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Die_araner_mundart.djvu/326&oldid=- (Version vom 20.4.2023)