Seite:Die Cistercienser von Heiligenkreuz.pdf/208

Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.

Eigenschaft 1. Oct. 1805 bis Februar 1807 in Winden. Hierauf zog er sich nach St. Gotthard zurück, wo er als Senior am 19. Oct. 1809 starb.

727. Hieronymus Rössler

(al. Ressler, Resler) war am 31. Dec. 1732 zu St. Elias bei Warasdin in Kroatien geboren und studierte bei den Jesuiten zu Tyrnau. Als absolvierter Jurist bekam er einen Hofmeisterposten bei dem Herrn von Siedentopp, damaligen Besitzer von Sparbach, lernte nun das Stift kennen und fasste den Entschluss einzutreten. Er legte am 8. Sept. 1761 die Profess ab und feierte am 5. April 1763 die Primiz. 1764–1767 war er Curat in St. Gotthard, c. 1767 bis c. 1771 Convicts-Präfect und Bibliothekar und 1771–1773 Subprior. Hierauf wirkte er als Pfarrverweser: 1773–1776 in Mogersdorf, Februar bis August 1776 in Trumau, Sept. 1776 bis Jänner 1778 in Münchendorf, 25. Februar 1779 bis 1. Mai 1780 in Alland, 1. Mai 1780 bis Oct. 1792 in Podersdorf, Oct. 1792 bis Mai 1796 in Winden und Mai 1796 bis Nov. 1804 abermals in Podersdorf. Er kehrte dann ins Stift zurück und bekleidete 1805–1823 noch die Ämter eines Novizenmeisters und Bibliothekars. Als Senior, Profess- und Priester-Jubilar starb er, nachweisbar als der älteste unter allen Capitularen des Stiftes (91 Jahre alt), am 15. Oct. 1823. Doczy, dessen Novizenmeister er war, entwirft von dem herrlichen Manne ein genaues Bild: „Intra 24 horas non nisi semel comedit; vino et inebriantibus penitus abstinuit … Zelosus animarum curator, populum ad tantam morum perfectionem perduxit, ut populus Podersdorfensis in late patente vicinia optimus et pientissimus audiret … Viribus decrescentibus … in singulo convivio sextariolum vini sumpsit. Ne autem mane aliquid sumendi occasionem haberet, quotidie hora decima Missam ultimam pro quolibet Hebdomadario celebrabat … Omnium quidem amator fuit, sed singulariter illorum, qui nullam saecularem domum adiverunt. Sexus alterius infensus inimicus erat non quidem ex odio, sed amore virtutis. Nunquam otiosus fuit, semper legit aut scripsit, multis annis ne quidem in hortum descendit. Jam pridem jubilatus nunquam a choro emansit. Deplorabat mitigationem disciplinae et se paratum aiebat quotidie ad suscipiendam primaevam districtionem et reformationem. Jam senecio, ne post prandium somno opprimeretur,

Empfohlene Zitierweise:
Florian Watzl: Die Cistercienser von Heiligenkreuz. In Commission der Verlagsbuchhandlung ‚Styria‘, Graz 1898, Seite 191. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Die_Cistercienser_von_Heiligenkreuz.pdf/208&oldid=- (Version vom 13.12.2020)