|
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit |
|
|
2. Sculteto etiam et civibus Nürembergensibus liceat sub forma iuris in concivem eorum recipere quemlibet requirentem.
3. Insuper scultetus Nürembergensis semel quolibet anno coram consulibus civitatis eiusdem iuramentum prestet de faciendo iudicium equanimiter tam pauperibus quam divitibus, secundum rationabilem sententiam scabinorum.
4. Item scultetus civitatis predicte quemlibet civem ipsius detentum debeat excredere sub fideiussoria cautione ac de eo iudicare secundum [iustam] et rationabilem sententiam scabinorum, nisi atrocitas facti seu cause detentionis ipsius aliud exigat vel requirat.
5. Ceterum quod omnes utriusque sexus homines dicte civitatis Nürembergensis trahi non possint in causis civilibus ad aliena iudicia, sed conveniri debeant coram iudice suo, dummodo coram illo querulantibus iusticia non negetur.
6. Quidquid etiam consules et scabini civitatis Nürembergensis predicte sub iuramento prestito pro pace ac moderamine rerum venalium intra civitatem eandem statuerint, tam ab extraneis quam a civibus observetur.
7. Castrum vero et turris in medio eius sita a civitate Nürembergensi in tantum alienari non debent, quin castellanus seu possessor eorum ipsis civibus cautionem faciat, quod decedente imperatore vel rege Romanorum ipsum castrum et turris predicta ad gubernandum ea usque ad futuri regis creationem devolvantur ad eos.
8. Quodque notarius iudicii provincialis a civitate predicta non alienetur, sed ibidem residenciam faciat et … sculteto Nürmbergensi obediat pariter et intendat.
9. Nemo etiam sentenciam in iudicio provinciali promulget, nisi milites vel honesti cives iurati dicte civitatis Nürembergensis exsistant.
10. Demum quod universi et singuli cives Nürembergenses et eorum bona a theloneorum et pedagiorum solucione eximantur in civitatibus et locis singulis, quorum cives etiam et bona econverso apud civitatem Nüremberg fuerunt hactenus exempti pariter et exempta.
11. Premissos autem articulos omnes de speciali gratia et imperialis plenitudine potestatis in favorem et utilitatem civium Nürembergensium predictorum tenore presentium statuimus et eos usque ad nostre voluntatis beneplacitum valituros esse decernimus et inviolabiliter ab omnibus observari mandamus; firmiter inhibentes, ne quis ipsos cives in premissis vel eorum aliquem contra presentis pagine nostre tenorem impedire, molestare vel gravare presumat. Quod qui secus facere presumpserit, indignationem nostram et penam centum librarum auri puri, quarum medietas camere nostre, reliqua vero passis iniuriam persolvatur, se noverit incursurum.
Datum Pysis, III. Idus Iunii, indictione XI, anno Domini millesimo trecentesimo terciodecimo, regni nostri anno quinto, imperii vero primo.
Ich gebe den Text der weiteren Fassung. Die noch im Staatsarchiv zu Wien befindlichen Originale sind nie in den Besitz der Kurie gelangt.
Sanctissimo in Christo patri ac domino sacrosancte Romane ac universalis ecclesie summo pontifici futuro Heinricus dei gracia Boemie et Polonie rex dux Karinthie, Rudolfus comes palatinus Reni dux Bawarie et Rudolfus dux Saxonie, Angarie, Westfalie, comes in Brene et burcgravius in Magdeburg, sacri imperii principes ac electores Romanorum regis in imperatorem promovendi devotissima pedum oscula beatorum.
1. Vacante nuper sacro imperio per mortem clare memorie domini Heinrici quondam
Karl Zeumer: Quellensammlung zur Geschichte der Deutschen Reichsverfassung in Mittelalter und Neuzeit.Tübingen: Verlag von J.C.B. Mohr (Paul Siebeck), 1913, Seite 167. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Zeumer_V2_167.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
