Seite:De Alemannia XXVI 101.jpg

	Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXVI Fridrich Pfaff: Märchen aus Lobenfeld (1898)

Mendl die Bärschte gnumme un hot se haam gtrage, un sie sen widder e Stick fortgritte.

Un wie der Buu zum drittemool rumgguckt hot, hot das alt Mendl den Gaul glei vollischt beim Schwanz ghat. No hot der Gaul gsaat: Schmeiß hortig de Strigl wäg! Nocht hot des alt Mendl de Strigl gnumme un hot en haam gtrage.

Nocht sen se fortgritte un sen iwwer d Grenze kumme, un wie des alt Mendl an die Grenze naaⁿkummen isch, nocht hots net driwwer gkennt. Nocht häwwe se sich hiiⁿgleegt un häwwe ausgruckt^[1] un häwwe des alt Mendl ausglacht. Un dann sen se minnanner fort un sen in en grouße Wald kumme, do woor en hohler Aaichbaam drin, dort hot der Buu absteije messe. Nocht hot der Gaul gsaat: Jetz muscht du mer de Kopf əwägmache! Des hot der Buu net touⁿ wolle; awwer de Gaul hot gsaat: dann teet er ehm de Kopf erunner mache! Un wann ers gtouⁿ heet, nocht soll er in die Stadt gehe, wo vor dem Wald draus ligt, un soll de Kenig froge, ob er kaaⁿ Äärwet for en heet. Un wann er in Nout kumme teet, so soll er kumme un soll wädder den Aaichbaam schlage un soll sage was er will, un do teet ers krije.

Nocht hot der Buu dem Gaul de Kopf runnerghage un isch in des Schloss un hot aaⁿghalte um Äärwet. Nocht häwwe sen bhalte. Speter hot er im Gaarte schaffe därfe. Er hot awwer immer sein Kopf verbunne ghat un hot gsaat: er heet en Grindkopf. No häwwe sen nor immer de Grindlappe ghaße.

Er hot sich awwer gunt ghalte. In dem Gaarte isch en groußer Weiher gwäst, do hot er als gbade un sein Finger ufgwickelt un seiⁿ Hoor ufgmacht. Do hots die Kenigstochter vum Fenschter aus gsähe, dass er goldige Hoor hot un en goldige Finger. Nocht isch se als runner, wie er fortgwäst isch, un hot die Hoor zammegfaamt, wu em ausgfalle sen. Sie hot en gäärn gsähe. Däs hot awwer ihr Vatter bald auskundschaft un hot en nimme leide kenne.

Not isch en Krieg ausgbroche, do hot er gdenkt, do wärd er en jetz lousbringe un hot en halt fortgschickt un hot en vornenaaⁿgstellt im Krieg, wo er gdenkt hot, er wärd glei wäggschosse. Do isch awwer der Buu naaⁿ an den Aaichbaam

---

1. ausgeruht.

Empfohlene Zitierweise:
Fridrich Pfaff (Hrsg.): Alemannia XXVI. Hanstein, Bonn 1898, Seite 93. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:De_Alemannia_XXVI_101.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)