Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.


401

8. 163. *u no. 208. Z. 1 v. 0. ist das Komma twiachen Salmes und Herimannus tu tilgen. Vergl.

Stumpf no. 3262. 8. 166. tu no. 212 vergl. Stumpf no. 8277.

Zu no. 213 vergl. Stumpf no. 3288. 8. 166. tu no. 214 eeroJ. Stumpf no. 8298, der die Orkunde für gefälscht erklärt, ebenso Schum Vorstudien t. einer Diplomatik Lothars III. p. 11 ff.

Zu no. 215 vergl. Stumpf no. 8296. 8. 168. tu no. 216 vergl. Stumpf no. 3292. Nach Schums Ansicht (a. o. O. 16 /f.) gefälscht S. 16a. n« no. 217 eerai. Stumpf no. 8299.

Zu no. 218 rjraf. Stumpf no. 3303. S. 170. «u no. 219 vergl. Stumpf no. 3302.

& 171. tu no. 221. Jetet auch gedr: Mon. Germ. hist. XX. 684—686.

Zu no. 222 vergl. Stumpf no. 3304. 8. 172. tu no. 223 eeroJ. Stumpf no. 3306.

Zu no. 224 vergl. Stumpf no. 8307. Zwei neuere Abdrücke dieser Urkunde (Zeitschr. für vaterl. Gesch. und Alterthumskunde des Vereins f. Westfalen VI. 229—230 und Wilmane Kaiser- urkunden Westfalens I. 634—536) haben beide (aus einem Wildeshäuser Copiale s. xiv): Idas Julii und als Ausstellungsort Buchstadihude. Darnach wäre die Urkunde am 15. Juli und twar tu Buxtehude ausgestellt. 8. 173. tu no. 225 vergl. Stumpf no. 3310.

5. 176. tu no. 228 vergl Stumpf no. 8348 (tu 1137). Nach Schum (a. a. 0. p. 16) gefälscht 8. 177. tu no. 230 vergl Stumpf no. 3315.

Zu no. 231 vergl. Stumpf no. 3316. Die Urk. ist ausser den hier angeführten Quellen auch gedr: Ernst hist. de Limbourg VI. 132. 8. 178. tu no. 232 vergl. Stumpf no. 3319.

Zu no. 234 vergl. Stumpf no. 3320. 8. 179. tu no. 235 vergl. Stumpf no. 3321 und Schum l. c. 13 ff. 8. 180. tu no. 236 veroi. Stumpf no. 8324. & 181. «u no. 237 eeroJ. Stumpf no. 8325.

& 182. zu no. 239 vergl. Stumpf no. 3328. Jettt gedr. in Stumpf acta imp. adhuc inedita (ex orig.) 115—117. Die Zeugenreihe und Datierung lauten:

Huius rei testes sunt: clerici Adelbertus Mogontinus archiepiscopus, Otto Babenbergen- sis, Bucko Wormaciensis, Sigefridus Spirensis, Gebehardus Argentinensis, Cunradus Magdebur- gensis archiepiscopus, Meingoldus Mersiburgensis, Anshelmus Habelburgensis, Otto maior pre- positus, Babo decanus, Ountherus prepositus sancti Johannis, Oozzelinus scolasticus, Berne cantor,. Hertwicua archidiaconus, Gebehardus archidiaconus, Berengerus archidiaconus, Wortwinus de- canus, Heinricus custos, Richerus scolasticus, Warmundus cantor; laici principe» Cunradus mar- chio, Lädevicus comprovinciaüs comes, Sifridus comes, Otto palatinus, Cunradus frater ducis Friderici; laici liberi Godeboldus urbanus comes, Rabodo comes, Heremannus comes, Cunradus, Otto, Gozwinus, Erkenbertus; ministeriales Cunradus ricedominus, Cunradus camerarius, Adel- ricus, Billungus, Heroldus, Richelmus, Gödefridus et filius eius Engelbertus.

Facta autem sunt hec anno ab incarnatione Domini m.cxxxvj, indictione xiiij, regnante domino Lothario glorioso Romanorum imperatore augusto huius nominis üj.

8. 184. Z. 2 v. 0. statt qenod lies quod. Die Zeugenreihe tu dieser Urkunde (no. 241) lautet in dem Copiale XXXV1 im Staatsarchive tu Magdeburg: Testes: Gerhardus maioris ecclesie prepositus et archidyaconus, Bodo maioris ecclesie canonicos, scolarum magister et archipresbyter, Hatcecho prepositus ecclesie sancti Johannis evangetiste et sancti SebaBtiani et canonicus maioris ecclesie, Widoldus maioris ecclesie canonicus, Volcoldus Ticedominus et prepositus ecclesie sancti Nicolai; laici testes Burchardus domini archiepiscopi Cunradi frater germanus et prefactus urbis, ex rai- nisterialibus Hademarus, Adelbertus de Arten. Zu no. 242 vergl. Stumpf no. 8332. Die Urk. ist jettt vollständig gedr. in dessen act. imp. adhuc ined. 117—122.

8. 185. tu no. 243 vergl. Stumpf no. 3336.

51

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 401. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_401.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)