Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Nicolai prepositus, et reliqui maioris ecclesie canonici, Albertus scilicet de Bisenrode, Godefridus magister, Johannes, Gero vicedominus, Heinricus prepositus de Hunoldes- burch, Liudolfus sancti Wiberti in Nuwemburch prepositus, Conradus frater maioris prepositi, Anno, Bertoldus, Heinricus Longus, Gierhardus, Conradus, Odelricus sancte Marie in Magdeburch prepositus, Heidenricus Novi Operis in Halle prepositus, Hekke- hardus sancti Petri in Monte Sereno prepositus, Guntherus in Gratia Dei prepositus, Friderieus Seburgensis prepositus, Conradus sancti Sebastiani decanus, Bodo sancti Ni- colai decanus, Meynherus Seburgensis decanus, et alii quam plures. Actum anno dominice incarnacionis m°.c.lxxx, indictione xiij.

Aus dem Magdeburger Copiaibuche im Haus- und Staatstarchive zu Zerbst. — Wegen ind. xiij vor dem September ausgestellt.

596a.

1180. Beim Stein. Bischof Reinhard von Würzburg über einen Vergleich zwischen dem Kloster Langheim mit den Brüdern Helmbolds von Gemünden über Güter, welche der genannte Helmbold einst unter Zustimmung seines Herrn, des Grafen Hermann von Orlamunde, dem Kloster übereignet hatte.

In nomine sancte et individue trinitatis ego Regenhardus sancte Wirceburgensis ecclesie minister humilis. Notum esse volumus presentibus et postfuturis universis, quod fratres de Lancheim servos, ut credimus, Dei pro Dei amore tuendos suseepimus et fovendos, volentes eis benefacere, ubicunque fuerit oportunum, maxime autem inten- dere paci et quieti eorum in his, que agenda sunt eis sub nobis vel nobiscum. Primum et maxime necessarium est, ut patronos ac defensores nos sentiant in curia sua Tan- bach, ubi a pravis hominibus multas pertulerunt iniurias, quas de cetero volumus esse prohibitas ac prorsus extinetas. Proinde firmamus eis bona, que nominatim fuerunt Helemboldi de Gemunde, que ipse annuente domino suo, comite Hermanno, sancte Marie Lancheimensi obtulit, oblata, ut mos est, coram testibus abdieavit. Set quia fra- tres eiusdem Helemboldi, Friderieus videlicet et Cunradus, post obitum fratris sui pro bonis eius questi sunt in nostro iudicio, abbas et fratres de Lancheim, quamvis suffi- cientem causam haberent, hosum miserantes inopiam, nostro consilio et amicorum con- dicto quatuor talenta dederunt eis, reliquis partibus eiusdem hereditatis simili ratione iam ante coemptis. Quod cum in nostri presentia fieret, ambo fratres ius hereditatis illius rite abdieaverunt et sub nostro atque omnium presentium testimonio Lancheimensi ecclesie firmaverunt. Id ipsum et nos volumus inconvulsum et Christi ac sancti Petri omniumque sanctorum banno firmissimum, ut a regno Dei alienus atque inferno depu- tatus existat, qui scienter et temere actum hoc nostre auetoritatis infringat, nunquam solvendus a pena, nisi resipiscat prius in hac vita.

Acta sunt hec ad Lapidem, anno Domini m°.c0.lxxx0, presidente sedi apostolice domnb Alexandro, Friderico quoque illustri Romanis imperante, coram testibus Adelberto de Hiltinburc, TJlrico de Ealwenberch et filio eius Heinrico, Degenone et Hiltebrando de Lapide, Wolframmo de Brozoldesheim, Sigberte de Windeheim, Cunrado de Lutere, Wolframmo de Rotaha, Heinrico de Clupestorf, Arnoldo de Guberstat, Adelhuno pin-

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus. Fünfter Theil. 1380-1400.. Dessau: Emil Barth, 1881, Seite 299. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_5_299.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)