Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

gendo morose, humiliter et devote. Eciam ut predicta memoria avidius peragatur, totum offertorium, quod in prenarratis diebus in prenominata ecclesia sanete Marie a fidelibus offertur, in usus omnium sacerdotum predictorum cedat omni condicione remota, discreti viri domini Bernhardi plebani* sancti Egidii in Berneborch neenon omnium successorum suorum cum consensu et bona voluntate. Simili modo quivis in sua ecclesia vel in suo altari singulis annis bis, scilicet dominica post ascensionem Domini et dominica post festum sanetorum apostolorum Petri et Pauli, de vespere vigilias5 decantent et sequenti die, hoc est feria secunda, missas pro salute omnium fidelium subscriptorum celebrabunt. Ut autem hec libertatis donacio voluntarie facta per nos et nostros successores in per- petuum dictis clericis maneat inconfracta, ipsis presentem litteram cum appensione nostri sigilli roboratam dedimus in evidens testimonium omnium premissorum. Datum sub incarnacionis anno Domini m.ccc0. septuagesimo quinto, in die sancti Blasii martiris ac pontificis gloriosi.

Au» dem Copiale XXXVII im Staatsarchive tu Magdeburg. — 1. Mspt: patruum. — 2. Mspt: alienant. — 3. Mspt: leget. — 4. Fehlt im Mspt. — 5. Mspt: vigilüs. — Vorste- hende Urkunde ist in einer undatierten Urkunde des Erzbischofs Albrecht IV von Magdeburg (1382—1403) transsumiert, in welcher dieser die Stiftung der Genossenschaft bestätigt und welche folgendermassen lautet:

In nomine sanete et individue trinitatis amen. Albertus Dei et apostolice sedis gratia sanete Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus universis et singulis Christi fidelibus to toque clero parrochialium altariumque rectori bus per districtum principum in Anhald, comitum Ascharie ac dominorum in Berneborg, videlicet domini Ottonis, Bernhardi et Rodolphi, ubi- libet constitutis seu constituto, maxime quorum interest vel interesse poterit seu presens scriptum tangit seu tangere poterit quomodolibet in futurum, salutem et sinceram in Domino caritatem. Quia dicti illustres principes una cum suis plebanis, presbiteris, sacerdotibus, clericis altariumque rectoribus per eorum districtum, nostre diocesis, in omnipotentis Dei Domini aucmentationem, tam ultimorum decedentium quam in hac valle miserie agentium in salutem et remedium animarum suarum sempiternum, pio et desiderabili moti affectu, quandam fraternitatis unionem ex speciali divina inspiracione inter se editam caritative et fraternaliter valendo statutam, quam Kalendam seu Kalendas nuncuparunt et nuncupari assuescunt, qua Deo debita honoris servicia ac plerisque sacerdotibus inopibus defunctis omni fore humanitatis solacio tunc aliquando destitutis condescendere videntur, nostra auctoritate ordinaria approbari et confirmari humiliter supplicaverunt, quam quidem fraternitatis unionem et Kalende dictus dominus Otto de benigno et expresso consensu ac libere voluntate domi- norum Bernhardi, Rudolffi et suorum patruorum sue saluti in hoc et suorum progenitorum salubrius volens providere ob inconmlse fraternitatis unionem et Kalende, et ut scripture et sigillorum testimonio forcius convalescendo roboraretur, omnes et singulos plebanos, pres- biteros, sacerdotes et clericos sibi et suis patruis in eorum dominio et districtu subiacentes ab omni exactione, depredacione pure et omnimodo liberos exemit et liberavit eosque be- nigne respicere legitime gubernando obligavit, prout in litteris sigillo suo communitis tenoris et continencie infrascripte desuper confectis plenius et lucidius adaparet:---Nos igitur Albertus archiepiscopus ecclesie Magdeburgensis, volentes inperfectum ac minus pium deseri et id, quod generosa pietas Domini servitiis incrementum prestuit, humiliter pietate inchoare, ad humlles et devotas dictorum dominorum ac dicti cleri peticiones ad nos directas exemp- ciones et libertates necnon fraternitatem, ut prefertur, exinde ordinatam litterasque prefatas desuper concessas et hiis presentibus insertas tamquam factum bonum et utile auctorisamus, confirmamus, ratificamus et approbamus, nostrum decretum interponentes, statuentes et sub pena excommunicationis tam a communione quam a statutis provincialibus iam late sentencie et sub maledictione dampnacionis eterne districtius inhibentes, ne quisquam nullus omnium, cuiuscumque status, graduB, nobilitatis aut preeminencie fuerit seu fuerint, dictos presbiteroB

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 314. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_314.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)