Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
191.

1357. November 16. Weisswasser (bei Prag). Kaiser Karl IV bestätigt und erneuert der Abtei Gernrode das derselben vom Könige Heinrich III am 22 Februar 1044 zu Goslar ertheilte Privilegium,

In1 nomine sancte et individue trinitatis feliciter amen. Earolus quartus divina favente clemencia Romanorum imperator Semper augustus et Boemie rex ad perpetue rei memoriam. Etsi imperialis maiestatis circumspecta benignitas universos fideles suos, quos sacrum ambit imperium, ex innata pietatis clemencia pio favore prosequitur, ad illorum tarnen honores et comoda procuranda speciali quadam prerogativa favoris non inmerito tenetur intendere, qui sub habitu regulari nituntur Altissimo in simplicitate mentis et corporis iugiter famulari. Sane pro parte religiosarum et honorabilium Adel- heidis abbatisse et collegii sanctimonialium ecclesie Gherenrodensis devotarum nostrarum dilectarum serenitati nostre nuper oblata supplicacio continebat, quatenus de solita nostre benignitatis clemencia quoddam Privilegium divi Heinrici regis, predecessoris no- stri, et omnia in ipso contenta approbare, innovare, ratificare et confirmare dignaremur, cuius tenor sequitur in hec verba2:---. Nos igitur, predictarum abbatisse et collegii sanctimonialium ecclesie Gherenrodensis devotarum nostrarum dilectarum votivis et rationabilibus supplicacionibus benignius inclinati, presertim cum iuste petentibus non sit denegandus assensus, animo deliberato, non per errorem aut inprovide, sed maturo principum et baronum nostrorum accedente consilio predictum Privilegium et omnia in ipso contenta approbamus, innovamus, ratificamus et ex certa sciencia confirmamus, nostris et sacri imperii ac aliorum quorumlibet iuribus Semper salvis. Nulli ergo homi- num liceat hanc paginam nostre maiestatis infringere vel ei quovis ausu temerario contraire. Si quis autem contrarium attemptare presumpserit, indignacionem nostram et penam triginta marcarum pari auri, quas ab eo, qui contravenire presumpserit, irremissibiliter exigi volumus et earum medietatem fisci nostre camere, residuam vero partem iniuriam passorum usibus applicari.

Signum Serenissimi principis et (L. M.) domini domini Karoli quarti Romanorum impe- ratoris invictissimi et gloriosissimi Boemie regis.

Testes huius rei sunt: venerabiles Otto Magdeburgensis archiepiscopus, Theodricus Min- densis episcopus et illustres Rudolfus dux Saxonie, sacri imperii archimarescallus, Bolko Falkenbergensis, Conradus Olesvicensis duces, spectabiles Heinricus de Swartzburg, Albertus de Mansveld, Burchardus et Johannes de Retz et Albertus de Anhalt comités, et alii plures nostri principes, nobiles et fideles, presencium sub nostre imperialis ma- iestatis sigillo testimonio litteramm.

Datum in Alba Aqua, anno Domini millesimo trecentesimo quinquagesimo septimo, in- dictione decima, xvj Ealendas Decembris, regnorum nostrorum anno duodecimo, imperii vero tercio.

Per dominum cancellarium: Rudolphus de Frideberg.

Aus dem Original im Maus- und Staatsarchive zu Zerbst: an weiss - seidenen Fäden war das in einer Blechkapsel eingeschlossene Majestätssiegel des Kaisers angehängt, welches jetzt zwar abgefallen ist, aber noch völlig wohlerhalten der Urkunde beiliegt. In dorso:

Empfohlene Zitierweise:
Verschiedene: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 4. Dessau: Emil Barth, 1879, Seite 124. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_4_124.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)