Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

herren, die hirna ghescreven sint: hertoge Barnym tu Stetyn, hertoge Rudolp tu Sassen, greve Alberth tu Anehalt, dun heyten unde raden. Tu eyner bethüghe hebbe wi use ingheseghel ghehenget an desse bryve, unde is ghegheven na Godes bort dusent dre- hnndert in dem achteundevirtegesten iare, eynes dunresdage na user lesthen vruwen daghe, tu Bernowe. Tughe sint: hertoge Rudolp de iunghe van Sassen, greve Alberth tu Anehalt, greve Alberth tu Barbey.

Vollständig gedr: Boll Gesch. d. Landes Star gar d II. 215; Riedel cod. dipl. Brand. I. 13. 327.

836.

(1348. Mitte Septembers.) König Karl IV berichtet über den glücklichen Fortgang des zur Eroberung der Mark Brandenburg seitens des Markgrafen Waldemar, des Erzbischofs Otto von Magdeburg und des Grafen von Anhalt unternommenen Feldzuges.

Karolus — communitati civitatis P., fidelibus nostris dilectis, gratiam--. Ut vestre fidelitatis integritas, que ad nostri Status honorem semper adspirat, nostris eciam prosperitatibus hilarescat, ecce quod legationibus illustris Woldemari marchionis Bran- demborgensis necnon venerabilis Ottonis archiepiscopi Magdeburgensis, principum nostro- rum, et comitis de Anhalt, nostri fidelis, quorum literis accepimus nuper in veritate compertum, qualiter idem Woldemarus1 princeps noster obtentis pro tunc a tempore date litere, que fuit in decollatione sancti Johannis baptiste, xxv civitatibus in ipso marchionatu potenter procederet et non foret dubium, quin alie civitates et nobiles illius dominii ad suam obedientiam redirent brevissime ipsumque contingeret in tota marchia dominari. Audito etiam et literis eiusdem principis intellectis, quod nostris se votis offerret nostre maiestatis imperio in omnibus et per omnia pariturus, mox expe- ditionem in regno nostro Bohemie proclamari fecimus ad predictam marchiam ab instanti proxima feria ij* ad octo dies victorioso exercitu nostro fideliter proficisci, nobilibus etiam ac civitatibus regni superioris et inferioris, Alsatie et Suevie, et multis nostris fidelibus mandavimus seriöse, quod Ludowicum natum quondam Ludewici de Bavaria, qui imperatorem se gessit, terras et adiutores ipsius potenter invadant, necnon illustri Alberto Austrie, Stirie et Carinthie duci, principi et avunculo nostro dilecto, cum quo adeo vinculo amicitie sumus uniti concorditer, quod ad quelibet negotia prosequenda vota nostra concurrunt, etiam scribendo commisimus, quod adversus emulos rebelies nostros comitatus titulos instauret exercitum contra eosdem fautores, valitores atque adiutores ipsorum hostiliter processurus, volentes superbiam eiusdem Ludewici auxiliante Deo potenter elidere et adeo ipsius humiliare tumorem, quod per amplius nobis et ceteris fidelibus nocere vel insidiari non poterit nec attenuatis potentie sue viribus con- tra nostre maiestatis solium elevari. —--

Datum —

Gedr: Mencken Script, rer. Germ. HI. 2021; Riedel cod. dipl. Brand. II. 2. 216—217. Vergl. Böhmer regg. Karls IV. no. 756. — 1. Mencken hat hier irrthümlich den Namen Fridericus.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 588. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_588.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)