Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.

Tü den achtegheden sculden umme de bescattinghe der papen, dar antwerdet de biscop alsus tü: dat eme dat unwitlick si; hedde man eme de papen oder de clostere oder den scaden byenomet, dar weide he gherne tü antwerdet habben, also recht were. Dar spreck eck, her Arnolt, tü: hedde man eme de clostere unde de perrere unde den scaden benomet, so scolde he dartü antwerdet hebben, also recht were.

Tü den neghenteghenden sculden umme toln, de üppenomen si von sinen luden, dar antwerdet de biscop alsus tü: dat si eme unwitlick. Dar spreck eck, her Arnolt, tü: hedde me benomet, wor de toln nomen were oder wye den nomen hedde, den scolde he eme tü rechte hebben sat, hedde he emende der vormocht.

Tü den twintighesten sculden umme hus unde stat tü Wegheleve, dar antwerdet de biscop tü: dat hebbe he in rechten weren. Dar spreck ek, her Arnolt, tü: dat man ene in der were scal sitten laten, wente man se eme breke mit rechte.

Tü den enundetwintighesten sculden umme dincstole unde umme dat richte uppe dem Vrevele, dar antwerdet de biscop alsus tü: dat hebbe he in rechten weren. Dar spreck eck, her Arnolt, tü: dat man ene in den weren scal sitten laten, went man si eme breke mit rechte.

Tü den tweundetwintighesten sculden, dat dat godeshus sin viant worde unde sin lant vorheret worde, dar antwerdet de byscop alsus tü: dat si eme unwitlick. Dar sprek eck, her Arnolt, tü: hedde he emende by namen benomet, den scolde he eme tü rechte hebben sat, den he hedde vormocht. Were ock siner slot inich benomet by na- men, darvore scolde he anwerden oder sine waldighen oder sine borchman, also en recht were.

Tü den dreundetwintighesten sculden umme Hannese Drozsten, Conrades sone von Dersem, Herman Speghel, de eme nomen scolen hebben tü Hoyem, dar antwerdet de biscop also tü: dat si eme unwitlick. Dar spreck eck, her Arnolt, tü: dat he se eme scal tü rechte setten, welken he vormach.

Tü den verundetwintighesten sculde umme greven Bernardes man, den scade schein si, dar antwerdet de biscop also tü: dat si eme unwitlick. Dar spreck eck, her Ar- nolt, tü vor en recht: dat man eme lüde und scaden byenomet scolde hebben. Hedde man dat dan, so scolde de byscop von Halberstat dartü antwerdet hebben, also en recht were.

Alle disse rede, de hirvor bescreven stan, de spreck eck, her Arnolt Stamere, vor en recht bye minen waren worden unde by miner warheyt, dat eck nene rechtere ne wet noch bevraghenen kan.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit dem an einem Pergament- bande hängenden Siegel Arnolds Stammer (dreimal gueergetheilter Schild: Umschrift zer- stört). — 1. Fehlt im Orig. — Dieser Schiedsspruch wird bald nach dem Entwurf der Klageschrift des Fürsten Bernhard (no. 586) erfolgt sein.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 418. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_418.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)