Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


eiusdem ecclesie capituli dedit domino abbati et conventui monasterii in Volkenrode, item et pro proprietate quinque mansorum et quarti dimidii in Parvo Wolforstede et unius cum dimidio in Volquorstorp sitorum, quam idem dominus noster archiepiscopus de consensu unanimi sui capituli nobis dedit, prout in litteris super hoc confectis plenius continetur, nos dedimus domino nostro archiepiscopo et suo capitulo seu ecclesie Magdeburgensi in recompensam proprietatem sedecim mansorum in Bukenrode, in Sortewiz prope Aschariam quindecim mansorum et dimidii, in Colmen duorum mansorum, in Selsechen unius et dimidii, in Drozwiz et in Popelicz septem mansorum, in Eylsleve unius mansi, in Remersleve sex mansorum, in Redmersleve trium mansorum, in Meycendorp unius mansi, in Batensleve trium mansorum, in Brandesleve duorum mansorum, in Andessleve trium mansorum, in Slanstede unius mansi, in Rotmersleve duorum mansorum, transferentes in eandem ecclesiam Magdeburgensem proprietatem huiusmodi cum omni iure, quod in eadem proprietate dinoscimur habuisse, de consensu dilecte matris nostre Wilburgis, quia alium heredem non habemus, in ius proprium proprietatis tytulo perpetuo possidendam, quorum mansorum proprietatem dicto domino nostro archiepiscopo resignavimus et ipsos mansos ab eodem recepimus, quos nobis contulit in verum pheodum atque iustum. Protestamur nichilominus, quod de proprietate dictorum mansorum, cum requisiti fuerimus, debitam et consuetam warandiam faciemus. In cuius rei testimonium presentes litteras domino nostro archiepiscopo et capitulo predictis tradidimus sigilli nostri munimine roboratas.

Datum anno Domini mo.ccc. quinto, feria quinta ante dominicam Palmarum.

Aus dem Magdeburger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst.


100.

1305. April 19. Schloss Helfta. Albrecht von Hakeborn bewidmet das Marienkloster vor Aschersleben mit zwei Hufen Landes zu Hudenstedt.

In nomine sancte et individue trinitatis amen. Ne ea, que aguntur in tempore, simul cum lapsu temporis evanescant, necesse est, ut scripturarum testimonio perhennentur. Hinc est quod nos Albertus de Hakeburne universis audituris presencia seu visuris volumus esse notum et presentibus publice protestamur, quod maturo prehabito consilio ac de consensu omnium nostrorum heredum ecclesie sancte Marie virginis extra muros Ascharie et domine abbatisse nec non toti conventui ibidem proprietatem duorum mansorum sitorum in campo et villa Hudenstede dedimus cum omni iure et attinentiis, quibus nos dictam proprietatem possedimus, perpetue possidendam. Ut autem hec donatio firma et inconvulsa in perpetuum perseveret, presentem litteram dedimus et nostro sigillo iussimus communiri. Testes huius donationis sunt: honorabiles viri dominus Conradus prepositus in Helpede, dominus Engelke prepositus in Cella, et discreti viri dominus Everhardus plebanus in Rychardestorp et dominus Erp plebanus sancte Gertrudis in Helpede, et honesti milites dominus Johannes Boterberch, dominus Bruno advocatus, famuli vero Olricus de Ysleve, Dithmarus advocatus, et alii quam plures layci et clerici fide digni.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 67. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_067.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)