Fertig. Dieser Text wurde zweimal anhand der Quelle korrekturgelesen. Die Schreibweise folgt dem Originaltext.


20.

1301. October 25. Merseburg. Erzbischof Burchard II von Magdeburg verpfändet unter Bürgschaft verschiedener Anhaltischer Edelleute und in Gegenwart des Grafen Albrecht I von Anhalt dem Bischofe Heinrich III von Merseburg für 1062½ Stendalsche Mark Stadt und Schloss Wettin.

Nos Borchardus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus recognoscimus in presentibus et ad universorum notitiam cupimus pervenire, quod castrum et opidum Within -- reverendo fratri nostro domino Heinrico electo et confirmato totique capitulo ecclesie Mersburgensis obligavimus pro mille marcis sexaginta et duabus marcis cum media Stendalgensis argenti et Hallensis ponderis --. Promisimus quoque dicto electo et capitulo suo Mersburgensi litteras ratihabitionis et consensus capituli nostri Magdeburgensis super huiusmodi obligatione nostra procurare et ordinare ante diem sancti Andree apostoli proxime affuturum. Quod si non fecerimus, extunc nos cum infrascriptis fideiussoribus nostris, videlicet Bernhardo preposito, Roperto de Mansvelt camerario, Ottone de Brezna cantore, magistro Heidenrico de Erpz et Heinrico de Grunenberc canonicis predicte ecclesie nostre Magdeburgensis, Heinemanno de Alsleve, Richardo dapifero curie nostre, Hermanno de Wederde dicto de Warmisdorp et Henningo de Vrekeleve ministerialibus nostris, Hallis intrabimus ad iacendum ad obstagium servandum ---. Testes huius obligationis sunt: nobiles viri domini Albertus comes de Anehalt, Conradus de Werberg, Borchardus de Scraplowe, Hermannus de Hain, Ulricus de Pach, Johannes de Glindenberc, Heinricus de Harraz, Tilo de Monasterio, Conradus scolasticus, Richardus de Yleburg cellerarius, Ulricus de Osterowe archidiaconus, Theodericus thesaurarius, Albertus de Pach cantor ecclesie Mersburgensis, magister Conradus de Brunswich noster notarius, et alii plures fide digni.

Datum et actum Mersburg, anno Domini mo.ccco primo, feria quarta ante Symonis et Jude proxima.

Aus dem Original im Domstiftsarchive zu Merseburg, mit dem anhängenden Siegel des Ausstellers.


21.

1301. November 6. Gerhard von Wederden und dessen Ehefrau Jutta von Neindorf resignieren dem Herzoge Heinrich von Braunschweig zu Gunsten des Klosters Hedersleben eine Hufe Landes und eine Curie daselbst.

Illustri principi domino suo Henrico duci de Brunswick Gerhardus de Wederden et Jutta uxor sua dicta de Nendorp suum obsequium semper promptum. Vestra noverit dominatio, quod nos mansum unum situm in Hedesleve cum curia ibidem, quem siquidem mansum cum iam dicta curia iure feudali, quod hovelen dicitur, a vobis tenuimus, ad usum sanctimonialium in Hedesleve sinceritati vestre presentibus resignamus petentes humiliter et devote, quatenus proprietatem predicti mansi et curie iam dicte predictis sanctimonialibus dare et conferre dignemini propter Deum.

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 3., Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 16. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_016.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)