Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


871.

1299. Juli 11. Die Grafen Albrecht und Bernhard II von Bernburg, genannt von Anhalt, verkaufen unter Einwilligung ihrer Vettern Otto, Heinrich, Albrecht, Heinrich und Siegfried sowie ihrer Schwester Sophia von Hohnstein dem Kloster Mehringen acht Hufen Landes zu Klein-Wiederstedt.

Quoniam que fiunt in tempore, ne simul cum lapsu temporis evanescant, poni solent in ore testium vel scripti memoria perhennari, proinde nos Albertus et Bernardus Dei gratia comites in Berneburch dicti de Anhalt universis ac singulis audituris presentia seu visuris volumus esse notum, quod nos cum consensu pariter et assensu omnium heredum necnon dilectorum patruorum nostrorum, videlicet Ottonis comitis Ascharie principis in Anhalt ac fratris sui Hinrici prepositi in Bruneswich canonici in Magdeburch, Alberti comitis in Kotene et fratrum suorum Hinrici canonici in Halberstat, Syfridi canonici in Magdeburch, ac etiam dilecte sororis nostre Sophie in Honstein octo mansos, duos liberos et sex censuales, sitos in Parvo Wederstede ecclesie et conventui sanctimonialium in Meringen pro lxxxvj marcis vendidimus cum hominibus, areis, pascuis, salictis et omnibus tam in villa quam in campis ad eosdem mansos pertinentibus, cum proprietate etiam ac omni iure, sicut ad nos pertinuisse veraciter noscebantur, de quibus singulis mansis censualibus tres fertones usualis argenti et duo modii forensis hiemalis annone et ovis cum agno singulis annis censualiter persolvuntur. Quos videlicet mansos in placito provinciali resignavimus et eosdem donavimus et donamus ecclesie pretaxate temporibus perpetuis proprietatis tytulo libere possidendos. Si vero quispiam, quod absit, nostre donationis sive contractus huius ratihabitionem inique temptaret in posterum contraire, summopere nos obligavimus et obligamus ceteris bonis viij mansis iam dictis equivalentibus sepe dictam ecclesiam perpetuo warendare. Ut autem hec omnia tam a nobis quam a nostris heredibus sive successoribus rata et firma inviolabiliter observentur, presentia scripta inde confecta nostrorum sigillorum necnon dilectorum patruorum nostrorum predictorum duximus munimine roboranda. Huius rei testes sunt: Johannes miles dictus Gheizeman, Evrardus miles dictus Crůch, Conradus miles dictus de Alneburch, Hinricus miles de Nigenburch, Hinricus et Hinricus milites dicti Vlogel, Hinricus miles de Loderstede, Johannes miles dictus de Vrose, Hinricus miles de Ornere; dominus Bertoldus plebanus in Scandesleve, cum pluribus aliis fide dignis. Datum et actum anno gracie mo.cco.xcoixo, vo Idus Julii.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: mit den an Pergamentbändern anhängenden Siegeln des Grafen Albrecht als Canonicus zu Halberstadt (Taf. IV. 5), Ottos I (Taf. III. 2) beschädigt, Albrecht I von Köthen (Taf. VI. 4) und Heinrichs als Canonicus in Halberstadt (Taf. V. 4): dasjenige Bernhards II ist abgerissen. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 408.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 606. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_606.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)