Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


sepefatis iusticialiter warandare, renunciantes omnibus excepcionibus iuris et facti, doli mali, restitucioni in integrum, actioni in factum et speciali legi, qua cavetur renunciacionem esse invalidam, ac cuilibet iuris beneficio canonici vel legalis, quo proscripta vendido et collacio bonorum sepedictorum ac eorundem ipsis cultoribus prior hereditario posset in posterum infirmari. Attamen sepedictus Theodericus profectum ecclesie nostre favens de speciali favore nobis promisit liberaliter, quod, si a festo beati Martini proximo affuturo infra sexennium dicta bona nostre ecclesie dumtaxat obtinenda retinere poterimus et voluerimus, quod Theodericus1 vel sui heredes nobis revendant bona eadem pro tanta pecunia, pro quanta vendidimus eo modo, scilicet pro quadraginta duabus marcis puri argenti. ** Et huius sui promissi nobis inviolabiliter observandi memoratus Theodericus honestos viros Ditmarum de Buseleibin militem, Gotschalckum de Lubelin suum patruum et Hartungum de Stalberc suum sororium suos statuit in solidum consponsores, tali condicione annexa, quod, si dicta bonorum reempcio ante festum beate Walburgis quocumque annorum dicti sexennii facta fuerit, tunc bona ipsa cum censu inde dando in festo beati Michaelis tunc subsequente ad nos libere revolventur. Si autem ipsa reempcio post festum beate Walburgis facta fuerit, tunc bona ad nos simpliciter revolventur, sed census dandus de predictis bonis in festo beati Michaelis tunc subsequente non cedet nobis, sed Theoderico et suis heredibus cedet integraliter memoratis. Item, si infra dictum sexennium bona non reemerimus sepedicta, quemadmodum est prescriptum, extunc ipse Theodericus1 et sui consponsores de dicto promisso erunt liberi et soluti. Testes huius rei sunt: Bertoldus prepositus in Eyterssborg, Henricus de Sangerhusen canonicus Jichenborgensis, Bertoldus de Willerstete plebanus in Rudenstorff, Ernestus de Massleibin, Petrus Piccariator civis Erffordensis, et plures alii fide digni. In premissorum quoque firmitatem et testimonium nos Hermannus abbas, Hermannus2 prior et conventus in Oldisleibin prenominati nostra sigilla presentibus duximus appendenda. Et ego Theodericus de Lubelin pro me et meis heredibus in dicti mei promissi testimonium has litteras honorabilis viri domini Heinrici prepositi sancti Augustini Erffordensis, domini Ditmari de Buseleibin militis, Gotschalci mei patrui et Hartungi mei sororii predictorum sigillis procuravi similiter communiri. Actum et datum Erffordie, iiij Nonas Julii, anno Domini moccoxcix.

Aus dem Copialbuche des Klosters Oldisleben im Staatsarchive zu Weimar. - Erwähnt: Mencken script. rer. Germ. I. 629-630. - 1. Mspt. nur: Th. - 2. Mspt. nur: Her. - * Dass diese Localität gemeint ist, erhellt aus der Ueberschrift über dieser Urk., welche im gen. Copialbuche auf no. 612 folgt: Super eodem ligneto indaginis. - ** Die Urkunde, laut welcher sich Dietrich von Lubelin sammt seiner Frau Gertrud hierzu verpflichtet, vom 6. Juli (feria secunda post diem sancti Ulrici) 1299 ausgestellt, findet sich gleichfalls in dem Oldisleber Copialbuche und ist gedruckt: Mencken l. c. 629.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 605. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_605.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)