Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


ad eandem donationi1 liberaliter consentimus ratum tenentes, quicquit frater noster de premissis omnibus …

Ascharie, anno Domini mo.cco.lxxxxiiijo, vjo Kalendas Augusti.

Nach einer durch den Kanzler Luedecke beglaubigten Abschrift im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: das Siegel fehlte an dem Original. - Gedr: (Hugo) Bericht über Sachsen-Lauenburg 66; Erath cod. dipl. Quedl. 298. - 1. Vergl. no. 769.


773.

1294. August 10. Frose. Die Aebtissin Mechtildis von Gernrode und ihr Stiftscapitel zu Frose dotieren den Altar des h. Petrus in der dortigen Stiftskirche zum Zweck von Seelenmessen mit einer Hufe Landes daselbst.

La nomine Domini amen. Nos Mechtildis Dei gratia abbatissa, Adelheydis decana, Sophia celleraria totumque capitulum dominarum dominorumque monasterii beati Cyriaci in Vrose universis Christi fidelibus presens scriptum visuris seu audituris salutem in omnium salvatore. Quia omnes morimur et quasi aque dilabimur, expedit ea, que geruntur rationabiliter in tempore, transmitti scripture testimonio noticie posterorum. Hinc est quod presentibus ad noticiam tam futurorum quam presencium volumus pervenire, quod unanimi de consensu tocius nostri capituli propter carentiam misse animarum altare sancti Petri dotavimus uno manso sito in campo eiusdem ville nostre Vrosen pertinente libere ad communem omnium nostrorum usum, tali condicione media et interiecta, quod domini nostri pretacti canonici unanimi de consensu permittent quendam alium mansum ad usum dominarum spectantem tantum, cuius medietas ad officium coquine pertinebat, reliqua vero medietas ad officium carpentariorum, esse colendum annis singulis in perpetuum eque et similiter aliis mansis nobis omnibus communibus, ita tamen, quod fructus et messis cedat tantum usui dominarum. Et ut ad premissa prelibate domine consensum eo promptiorem adhiberent, prefati canonici abrenunciaverunt unanimiter quibusdam iugeribus pullorum sitis apud salam, que dicuntur honrelant, et omnibus pullis nichilominus dandis de sala, de mansis servicii seu smurdonum ita, ut etiam cedant similiter tantum usui dominarum. Prefatumque altare sic dotatum conferetur uni sacerdoti ydoneo nullum prorsus aliud beneficium in prefata nostra ecclesia habenti, ut eo studiosius missis intendat animarum, cui etiam ad hoc quatuor maldra hiemalis annone dabuntur annis singulis de allodio ex parte tantum dominorum et hoc, quamdiu idem beneficium seu altare adeo est macrum et tenue, quod si in posterum contingeret pluribus reditibus, quod speramus, augeri Deo dante seu dilatari, tunc eadem maldra quatuor sine omni contradictione ad usum dictorum dominorum redibunt libere, sicut prius. Idemque sacerdos celebrabit singulis diebus, cum stare poterit, missam pro defunctis, illorum saltem peragens memoriam, quorum nomina decana seu aliqua aliarum dominarum ipsi duxerit exponenda, cum autem missam pro defunctis celebrare non poterit, utpote diebus dominicis et festivis, tunc aliam celebrabit pro beneplacito dominarum. Sed cum aliqua missarum, que dicuntur summe misse, pro defunctis est celebranda, scilicet cum missa animarum celebrabitur loco et vice summe misse, tunc illam celebrabit canonicus ebdomadarius, sicut prius. Item, cum omnes nostri canonici interesse divinis

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 544. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_544.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)