Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


670.

1290. März 14. Ritter Iwan von der Heinrichsburg verkauft dem Kloster Walkenried verschiedene Güter im Mallerbacher Felde und im tiefen Thale.

In nomine Domini amen. Ego Iwanus miles de Heinrichesberge tenore presentium recognosco et publice protestor, quod cum consensu et voluntate Berthoi dapiferi de Slatheym, Cunegundis coniugis mee, matris sue Odilie, liberorum meorum Henningi, Iwani et alterius Iwani, Theoderici, Johannis, Heinrici, Odilie, Sophie filiarum mearum, domino abbati et conventui de Walkenride vendidi viginti et octo agros, qui ad villam Malrebach pertinebant, et unum humuletum situm iuxta vallem, que dicitur Tifental, libere cum omni iure et iusticia tam in villa quam in campo proprietatis tytulo perpetuo possidendos, datis mihi proinde sexta dimidia marca Northusensis argenti, quarum tres mihi cesserunt et alias duas et dimidiam ipse Berthous dapifer recepit. Unde pro omnibus predictis promitto, quod numquam ipsum dominum abbatem et conventum de Walkenride super agris et humuleto prescriptis debent impetere nec aliqualiter molestare sed et ipse Berthous dapifer una mecum pro Johanne meo sororio compromittit, quod ratam et gratam tenere debet vendicionem huiusmodi, et volo eundem dominum abbatem et conventum fideliter warentare de omnibus prelibatis. Ipse etiam Berthous dapifer et domina mea Odilia predicta renunciaverunt libera voluntate omni iuri, quod in huiusmodi agris et in humuleto habuerunt. Huius rei testes sunt: Johannes miles de Melre et Wernherus frater suus, et alii quam plures. In cuius rei certitudinem sepedictis domino abbati et conventui de Walkenride presens scriptum tradidi meo et ipsius Berthoi dapiferi prenotati sigillis roboratum. Datum anno Domini mo.cco.lxxxxo, pridie Idus Marcii.

Aus dem chartularium Walkenriedense der Königl. Bibliothek zu Hannover gedr: Urkdbch. des histor. Vereins f. Niedersachsen II (die Urkk. des Stifts Walkenried I.) 335-336.


671.

1290. März 22. Otto von Rosslau und Genossen schlichten als erwählte Schiedsrichter einen Streit zwischen dem Stifte S. Nicolai zu Aken und der dortigen Bürgerschaft.

Nos Otto de Rozlo, Conradus1 de Cocstede, Fridericus Slichting et Hermannus de Slanewiz, a decano et canonicis in Aken ex una, consulibus et universitate civitatis eiusdem parte ex2 altera amicabiles compositores communiter electi super dissensione de quibusdam articulis inter eos exorta a nobis diffiniendis, tenore presentium recognoscimus de singulis, prout inferius exprimitur, statuisse. Primus articulus est, quod translatio platee, que grǒnestrate dicitur, cum spacio adiacente versus plankas per dominum archiepiscopum facta3 de parrochia beate Marie ad parrochiam beati Nicolai firma et stabilis debet teneri. Secundus articulus est, quod procuratores seu petitores de consensu et consilio decani parrochie beate Marie eligi et prefici debent ita, quod de rebus dicte

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 474. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_474.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)