Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


archiepiscopum ac suam ecclesiam libere residebunt et domini duces Saxonie nullum requirendi illas amplius ius habebunt. Et ut hec ex parte archiepiscopi suique capituli inviolabiliter teneantur, promisit ipse archiepiscopus fide data et pro se suum capitulum Albertus maior prepositus, Burchardus camerarius, Sifridus cantor, Burchardus de Blankenburch, Ritzerus scolasticus, Hinricus de Gronenberge prepositus, item nobiles Burchardus quondam bůrchravius Magdeburgensis, Walterus de Barboy, Hermannus de Werberge, Albertus de Arnesten, item milites Otto de Dreileve, Bůrchardus et Hinricus de Wansleve, Hince de Richouwe, Heidenricus de Nygrebbe, Gumpertus et Richardus de Alsleve, Johannes de Hardestorp, Bruno de Eilsleve, Cuno de Wedinge. Munitionibus autem supra scriptis adhibebit fidelem archiepiscopus custodiam, sed si, quod absit, aliqua munitionum istarum, quamdiu existeret sub potestate archiepiscopi, caperetur, domini duces cum archiepiscopo erunt eorum, qui eam ceperint, inimici, donec munitio deperdita recuperari valeat, nec inibunt treugas nec compositionem sine utriusque mutua voluntate. Ut autem presens tractatus firmiter observetur, in testimonium evidens sigilla domini archiepiscopi et sui capituli Magdeburgensis, dominorum Johannis et Alberti ducum Saxonie huic littere sunt appensa. Datum et actum Magdeburg, anno Domini mo.cco.lxxovj, viij Idus Julii.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: die augenscheinlich angehängt gewesenen vier Siegel verschwunden. - Gedr: die Chroniken der niedersächs. Städte, Magdeburg I. 424-426.


484.

1276. Juli 13. Johann von Waldeser verkauft nebst seinen Söhnen Heinrich und Dietrich dem Stifte S. Pauli zu Halberstadt zwei der Kirche zu Waldeser gehörige Hufen Landes zu Winningen und entschädigt letzteer durch 4½ Hufen zu Meilendorf.

Universis Christi fidelibus Johannes de Woldeser, Heinricus et Theodericus, eiusdem filii, salutem in omnium salutari. Quoniam diminute sunt a filiis hominum veritates, opus est, ut que geruntur temporaliter, scripturarum robore capiant firmitatem. Hinc est quod nos de consensu et de voluntate domini Conradi1 tunc temporis archiepiscopi propter loci distantiam et dispendium expensarum, commodo et utilitati ecclesie nostre in Woldeser providere volentes, duos mansos ad dotem ipsius ecclesie in Woldeser spectantes, sitos in Winnincge, cum omni iure et utilitate ecclesie sancti Pauli in Halberstat vendidimus, sicut eos possedit dotis nomine ecclesia memorata, conferentes nichillominus ipsi ecclesie in Woldeser ex dono proprietatis domini nostri Syfridi comitis de Anehalt et heredum suorum quatuor mansos et dimidium cum omni iure et utilitate sitos in Milendorp penes Qualendorp in restaurum. Cuius rei testes sunt: avunculus noster Johannes de Winnincge, fratres de Rozlowe Conradus et Fredericus et Otho; dominus Hermannus de Hildensem, dominus Heinricus de Dyssowe, et alii quam plures. Datum et actum anno dominice incarnationis mo.coco.lxxovjo, iijo Ydus Julii.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: das an einem Pergamentbande angehängt gewesene Siegel verloren. - 1. Orig. nur: C. - Vergl. no. 477 und 478.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 350. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_350.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)