Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


fide prestita corporali, quod ratum et gratum haberent, quicquid per eundem circa dictam ordinacionem additum vel diminutum fuerit seu mutatum. Qui habita provida deliberacione pronunciavit subscriptam formam inviolabiliter observandam, quod videlicet prefati cives solvant singulis annis pro quolibet manso quatuor malderas Halberstadensis mensure, unam tritici, unam siliginis, unam ordei et unam avene, quas dicto magistro Alberto vel ei, qui dictorum pauperum scolarium provisor pro tempore exstiterit, in curia sancti Pauli ante festum beati Martini sine diminucione et difficultate qualibet sub expensis ac vecturis propriis presentabunt. Quas malderas cum ante dictum festum paratas habuerint, prefato magistro Alberto vel provisori nunciabunt, qui eis conductum et securitatem, qualemcunque potuerint, procurabunt, et si tunc cives in adducendo annonam equos cum aliis rebus suis perdiderint et annonam, nec ecclesia annonam a civibus nec cives equos et alia ablata ab ecclesia vel provisore scolarium repetere poterunt sed ad recuperandum amissa hinc inde se iuvabunt mutuo bona fide. Si vero sepius dicti cives dictam annonam tempore werre, noctis vel aliis suspectis horis sine scitu dictorum pro motu sue voluntatis adducere presumpserint et amiserint malderas et res suas et equos, ipsi ad solvendas malderas nichilominus tenebuntur, nec tamen ecclesia ipsis pro amissis tenebitur respondere. Ceterum si prefata annona ab aliquo maliciose fuerit interdicta et ecclesia vel procurator paratus sit omnem iusticiam exhibere, propter hoc malderas suas ecclesia non amittet. Si vero dictam annonam dicti cives in campo vel in propriis habitaculis aëris tempestate, incendio, violencia, cui resistere non possent, vel aliis casibus fortuitis, qui previderi et caveri non possent, sine sua culpa nullo dolo adhibito perdiderint, secundum estimacionem dampni, quod passi sunt, bonorum virorum arbitrio componatur. Juxta numerum nichilominus agrorum incultorum de dictis malderis debita portio detrahetur. Quocumque autem casu cives sepius dicti memoratam annonam vel alias res suas post festum beati Martini perdiderint, quia tempus solucionis neglexerunt, integraliter solvent eandem, nulla violencia seu casu fortuito excusati. Si qui autem dictorum civium hoc, quod ipsos de dicta annona dare contigerit, ante festum beati Martini solvere neglexerint, archidiaconus loci, a sepe dicto procuratore requisitus, premissa ammonicione canonica ipsos excommunicationis sententia innodabit, quam nullatenus relaxabit nisi soluto prius debito, quod tenentur, et pro modo dampni, si quid ex dilacione solucionis emerserit, satisfactione prestita competenti. Qui si timore Dei postposito excommunicacionem non curaverint et cives illos excommunicatos noluerint evitare, archidiaconus denuo requisitus nec non vicedominus Halberstadensis, si archidiaconus negligens1 extiterit, in villam totem ponet ecclesiasticum interdictum. Eadem pena plectentur, qui pullos et aucas statuto tempore solvere neglexerint, ad quorum solucionem cives taliter tenebuntur, quod de qualibet area inhabitata vel aliter culta ad decimam pertinente dabitur pullus unus et, si plures areas contigerit in unam redigi, nichilominus pullus unus dabitur pro singulis areis, sicut prius. De aucis autem dabunt secundum quod generalis sinodus iudicabit. Statuimus etiam firmiter et districte precipimus observari, quod quicumque plebanus pro tempore extiterit, ad solucionem dictorum cives sepius nominate ville ammoneat diligenter et latas contra detentores decime sentencias denunciet, cum hoc a superiori acceperit in mandatis. Quod autem dicti cives magis reddantur benivoli ad universa hec et singula firmiter et fideliter observanda, nos pro recompensacione laborum et expensarum suarum consentientibus dicto magistro Alberto ac universis ecclesie sancti Pauli canonicis eisdem decimas animalium relaxamus,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 319. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_319.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)