Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


eis utpote in novella plantatione proprie non sufficiant facultates, universitatem vestram monemus, rogamus et hortamur in Domino in remissionem nichilominus vobis peccaminum iniungentes, quatinus paupertatem earum pio intuitu contemplantes de bonis vobis a Deo collatis grata eis subsidia et pias elemosinas dignemini elargiri, quatenus per hec et alia bona, que facitis, possitis a retributore bonorum omnium eterne iocunditatis manipulos reportare. Nos autem de omnipotentis Dei misericordia confisi omnibus vere penitentibus et confessis, qui dictis sororibus ad suam structuram consummandam manum porrexerint adiutricem vel qui ad locum ipsum causa devotionis et predicationis accesserint, quadraginta dies de iniuncta sibi penitentia relaxamus. Datum in Scraipestorph, anno Domini moccolxxijo, ix Kalendas Decembris. Ratificamus insuper et confirmamus in nostra dyocesi omnium venerabilium patrum archiepiscoporum et episcoporum indulgentias, quas ad opus tam pium iam contulerunt vel quas contulerint tempore procedenti.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an rothen und gelben Seidenfäden angehängt gewesene Siegel verschwunden. - 1. 2 Corinth. 5. 10.


409.

1272. November 23. Bischof Heinrich I von Brandenburg übertragt die Pfarrei zu Coswig dem dortigen Collegiatstifte, die Kirche des h. Nicolaus dagegen und das Hospital in demselben Orte dem dortigen Augustinerfrauenkloster, welches er zugleich von der Pfarrei in der Stadt eximiert und dem Bisthum Brandenburg unmittelbar unterwirft.

Heinricus miseratione divina Brandeburgensis episcopus omnibus presens scriptum visuris salutem in Domino et gloriam sempiternam. Pastoralis cura regiminis et pontificalis auctoritas exigit dignitatis, ut ea, que fiunt ad Dei laudem et salutem hominum, perficere pio conamine studeamus. Quapropter excitati bona devotione illustris principis comitis Sifridi de Anhalt et honorabilis matrone domine Sophie sororis eius, consensu quoque decani et capituli canonicorum in Coswik parrochiam eiusdem oppidi cum omnibus suis proventibus transtulimus ad ecclesiam virginis gloriose, ecclesiam vero sancti Nicolai cum cymiterio sororibus ordinis beati Augustini dedimus earum usibus perpetuo deputantes. Hospitale etiam eiusdem oppidi dictis sororibus contulimus, ita tamen, quod hospitalitas infirmorum nullatenus omittatur, sed circa eos cura diligens habeatur. Harum sororum sanctam innocentiam et sacram sanctimoniam singulari affectu amplectentes et benigno favore prosequentes ipsas et earum commissos, hospitale cum ministris, familiam in earum curia commanentem ac eos, qui se ipsis ad perpetuum obligant obsequium, a parrochia exemimus, in specialem nostram protectionem assumsimus et nostre spirituali iurisdictioni immediate subesse volumus et presentibus declaramus. Quod ne in dubium posteris veniat, presens scriptum sigilli nostri munimine decrevimus consignari. Datum anno Domini moccolxxoij, ixo Kalendas Decembris.

Aus dem nach dem Original corrigierten Mannschen Exemplare von Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 319. Auszugsweise auch: Riedel cod. dipl. Brandenb. I. 8. 171.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 295. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_295.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)