Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


observetur, presentem paginam conscribi fecimus super eo et nostri et conventus sigilli munimine fecimus roborari. Testes huius rei sunt: Conradus ecclesie nostre prior, Martinus custos, Tidericus kamerarius, Jacobus parrochus, Otto cellerarius, Albertus conversus, et reliquus totus conventus Sereni Montis.

Acta sunt hec anno ab incarnacione Domini mo.cco.xxoviiijo. Data per manus magistri Walteri plebani de Berneburk, ij Nonas Augusti, in castro Berneburk.

Aus dem Original im Hauptstaatsarchive zu Dresden, mit den an Pergamentstreifen anhangenden beschädigten Siegeln des Propstes und des Conventes. - Danach gedr: Köhler das Kl. des h. Petrus auf dem Lauterberge 63-64. - 1. So im Orig.


102.

1229. Magdeburg. Erzbischof Albrecht II von Magdeburg befreiet die von dem Magdeburger Burggrafen Burchhard resignierte Vogtei in Bernsdorf (zwischen Zerbst und Roslau) von der Beschickung des Slavendings.

In nomine sancte et individue trinitatis Albertus Dei gratia sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus omnibus presentem paginam inspecturis salutem in Domino. Que geruntur in tempore, successu temporis elabuntur, nisi scriptorum memorie commendentur. Hinc est quod scire cupimus tam presentes quam posteros, quod Burchardus Magdeburgensis burcgravius omni iuri advocatie, quod habuit in bonis Bernstorp maioris ecclesie nostre prepositure pertinentibus, renunciavit, precipue illi, quod ad officium pertinet senioris. Nos igitur de maturo consilio et libera voluntate volumus, ut eadem advocatia maiori preposito et successoribus eius sit libera ab onere servitutis ita, quod senior suus placito Slavorum de cetero non tenebitnr interesse. Volumus autem, quod idem senior iuri generali vel placito, quod in volgari lantding dicitur, interesse et iustitiam facere teneatur. Ut autem hoc factum nostrum robur obtineat firmitatis et ne id successores predicti burcgravii vel heredes eius valeant immutare, presens scriptum tam nostro sigillo quam ipsius burcgravii fecimus roborari. Acta sunt hec Magdeburg, anno m.cc.xxix dominice incarnationis, pontificatus vero nostri anno xxiiij. Testes autem huius facti sunt: Lodewicus de Lewenberch maioris ecclesie canonicus, Richardus de Plawe noster dapifer, Alvericus de Dernburch, Syfridus de Liezk, Heinricus de Wisinburch, Hinricus de Pechowe, Conradus de Betileve, Thidericus de Scherenbeke, et alii quam plures, quorum nomina dicere longum esset.

Aus dem Magdeburger Copialbuche im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst.


103.

1230. April 27. Graf Heinrich I von Ascharien schenkt die Pfarrei St. Nicolai zu Coswig dem dortigen Collegiatstifte.

In nomine sancte et individue1 trinitatis amen. Henricus2 Dei gratia comes Ascharie omnibus presens hoc scriptum inspicientibus cupimus esse notum, quod nos de nostrorum

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 84. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_084.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)