Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


46.

1220. Mühlingen. Graf Baderich (von Mühlingen) bestätigt im Landgerichte den Verkauf des Dorfes Tuple und von vier Hufen zu Meynz an das Kloster Marienthal seitens Ottos von Glinde.

Universis Christi fidelibus Badericus comes bene valere. Ut postmodum modernorum altius memorie imprimantur, tam presentibus quam futuris presenti pagina cum sigilli nostri confirmatione innotescimus, quod ecclesia Vallis sancte Marie villam Tuple ab Ottone de Glinde et a suis legitimis heredibus precio xxxa et centum marcarum et quatuor mansos sitos in Meynz perpetuo possidendos xxxa marcis conparavit. Que bona predictus Otto cum uxore sua Rikeza et duobus filiis suis Theoderico et Radolfo coram nobis sub testimonio scabinorum, presentibus nichilominus viris honestis, quorum nomina subscribuntur, predicte ecclesie libere contradidit possidenda. Nomina testium sunt hec: skultetus Borchardus, Heydenricus vronebode, Heynricus de Byere cum filiis duobus, Bernhardus de Ekehardesthorp, Albertus Beynz, Heydenricus de Wolve, Borchardus de Welsleve et Hardwikus frater eius, Herbordus de Korlinge, Philippus de Hornhusen, Theodericus de Korlinge, et alii quam plures. Et ut nos huic emptioni nostram confirmationem adhiberemus, dederunt nobis xij marcas. Facta sunt hec coram nobis in Mulinge, anno gratie mo.cco.xxo.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: das angehängt gewesene Siegel abgefallen und verschwunden. Gedr: v. Ledebur allgem. Archiv XVII. 86, und danach Riedel cod. dipl. Brand. I. 10. 448.


47.

1221. Januar 29. (Mühlingen.) Baderich von Dornburg, Graf in Mühlingen, bestätigt im Landgerichte unter Königsbann den Verkauf des Dorfes Tuple an das Kloster Marienthal seitens Ottos von Glinde.

Ego Bedericus de Thorenburc, comes iu Mulinge, omnibus Christi fidelibus in perpetuum. Considerato aput me iuris debito et rerum exitu invenio, quod graviter divina animadversione plectendi sunt, qui vel in rebus eternis dubietatis scrupulum post se relinquunt vel veritatis tramitem depravare presumunt. Hoc nimirum ex me precavere desiderans significo tam presentibus quam futuris, quod quidam liber homo, scilicet Otto de Glinde, villam Tuple, que sibi ex matrimonio uxoris sue Rikeze provenerat et quam ad tempus vite sue domino Burchardo germano suo, Magdaburgensis ecclesie canonico, vendiderat, cum omni utilitatis proventu, scilicet censu, pratis, pascuis, cultis et colendis, liberam quoque a iure patronatus et nullo nodo obligationis inplicitam cum consensu predicte uxoris sue atque filiorum Radulfi et Teoderici coram scabinis et sculteto necnon precone ac testibus ydoneis ecclesie Vallis sancte Marie pro centum et xxxa marcis venditam in placito cometie mee Mulinge rite tradidit in possessionem eternam, ego quoque pro iuris debito modis omnibus, quibus scivi et potui, banno regio firmavi, utque perpetue firmitatis robur obtineat, scedulam hanc exinde conscriptam bulla mea signavi. Celebrata est ista donacio anno dominice incarnacionis mo.cco.xxojo, iiijo Kalendas Februarii,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 41. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_041.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)