|
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen |
|
|
al haddi mi van desen ghequyt ghive had(!) niet mes daen, want ic schaden ghenouch ende scande ghenouch hebbe alle daghe in schepenen camere om huwer scult wille, niet om de mine, also de goede lieden van der wet alle wel weten. Maer noch en deert mi niet so seere de scande, die ic daer lide om huwen willen als mi deert de loose brieven, die ghi mi scryft ende de redenen syn dese eerst als van de 9 ℔ 10 sl. groten, die mi Hinghelbrecht, hu neve, soude heven of doen hebben; he seicht hine wein schede(!) mi niet eenen groten van jouwe weghe ende ooc en onder wynd hi hen niet met jouwen sticken. Item, noch als van eenen anderen sticke, dat ghi mi ooc overscreift, dat was van der bale zyden dat my soude Sunneschyn ontrechten van der helft van den ghelde als ic met Sunneschyn derof sprac ende de lieden bi hen brochte, hi verandworde mi ende den lieden, dat hi dervan niet en wisse noch ooc niet ghehoort en hadde van der syde als van eenigher betalynghe als dus also hier voren staet ghescreven, so scriv ic ooc noch, dat de brieven, die ghi mi overscryft, syn brieve van bedrieghe om mi te bedrieghene ende eeuwelike bystier te makene ende haerrem mi myn wyf ende myn kynt, om twelke ic hu vriendelike bidde, dat ghi daer in vorsienicheit hebt, dat ic dat achter huwen rugghe niet ende darf segghen noch vriend van mine weghe ende also ic tevoren seide ende beloofde, so belov ic hu noch hi ghevaderscippe, dat ic hu sal helpen van huwen sculdenaers te besten dat ic mach in also verren als ghi vor hooghen wilt comen io hemeleke ende niet anders want se willen selven jeghen hu spreken eer se eenighen dach willen gheven. Aldus so raemp daerin dat beste. Item als van den ghelde, dat Bertram Runneberch soude doen hebben, daerof so en connen wi gheen bescheet ghecrighen, daeromme so biddic hu dat ghi mi overscryft clare ende tware van alle den punten vorscreven, waeran dat ic mi houden mach met der waerheit ende op alle de beden, die ic hu bidde mach dat ghi mi doet hebben de 9 ℔ 10 sl. groten, of dat ic hiement an mach spreken met vareden, die se mi gheve, want ic niet langher dach en hebbe dan to te sinte Lauwerens daghe nu naest comende niet mer als nu ic ghebiede mi te hu. Ghescreven te Brugghe up den 5ten dach in oest anno 1421.
290. Engelbrecht Veckinchusen in Brügge an Hildebrand Veckinchusen in Köln. – 1421 Aug. 5.
- Rev. St.-A. Orig. Adr.: An Hildebrant Veckinchusen to Kollen littera detur. In dorso von der Hand des Empfängers: 11 in den ouste 1421.
Vruntlike grote tovoren gescreven unde wes ic gudes vormach. Hildebrant, vedder ju geleve tho weten, dat ic juwe breve wol verstan hebbe. Erst alse gy scryven van den 50 ℔ gr., de ic untfangen hebbe, dat ic de wol beholden sole. Ic hebbe van vrunden hir vorstan, wo dat my de kopman noch dyt gelt wedder nemen wyl unde mene na dem, dat se ju dat gelt ersten gelent hebben, so behordet syc ok, dat se ersten betalt syn. Unde ok so en wyllen ju de anderen nicht kennen, dat gy enich part an dem gelde hebben, dat nu ingekomen is, wante gy der betalynge nicht angan(!) wolden.
Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. Leipzig: S. Hirzel, 1921, Seite 78. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_314.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
