|
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen |
|
|
alse gy scriven, dat gy gerne de rente wellen betalen van den 400 mark. Hildebrant, hirnesten alset so verne komet, dat ik van unser wegene nicht tachter en sy, so wel ik ju dan also vele reken, alse ik dat van ju nemen wolde.
Item so hebbe ik wol vornomen, wo uns Swarte ghesant hevet in Peter Johannessone 1 tunne mit werke. Ik hedde ghemeint, dat gy se alrede over lanck ghehat hedden. Unse Herre Got geve, dat se mit leve komen mote. So ramet des besten darby. Item so hebbe ik wol v[or]nomen, wo gy ok 3 stucke wasses entfanghen hebben unde wo he noch van unser wegene hevet by 80 mark Prusch. Item ik hebbe eme ghescreven in vele breven, dat he ju vortsende wes he dar noch hevet unde ik hebbe Everde van Borstal unde eme ok ghescreven, dat se aldink vorkopen unde sendent ju weder ter hant. Item so hebbe ik wol vornomen, dat ik nicht mer hebben en sal vor dat ℔ grote dan 6 mark unde 7½ sl. Lub. Dit behaghet my wol. Item Hildebrant, alse gy scriven van den 3½ Tomaschen laken to vorkopene unde scriven dat ghelt by de 20 ℔ grote, des wetet, dat er 1½ vorkofft is unde ik hebbe hir noch 2, alse 1 grone unde 1 rot, unde dat grone en stet hir nicht to vorkopene, wante et is alto licht; kunde ik et vorkopen to Lyfflande wart, dat mach ik don, dar wel ik des besten inne ramen.
Item ik hebbe noch 4 van unsen moyerden, alse 2 grone, 1 rot unde 1 pers. Der grone is ok ein so licht, dat et hir nicht en stet to vorkopene. Hildebrant ik en wet noch nicht off uns de slachdok mede tohoret off nicht, et is 1 Mabosch laken. Gy screven my, dat he Raphone allene tohorde unde Raphon henz Merten ghescreven, dat he uns halff hore. Item Hildebrant, alse gy screven, dat ju ghesecht sy van ener ballen witter syden, de fin sale sin, iz et dat de haspen lank unde gut sy, so welle gy se to unser beder behoff kopen. Dat behaghet my wol. Unde weret dat se solk were, alse de ik ju sante, de solde uns gheldes ghenoch ghelden. Desse witte syde, de gy my sant hebben, dat is breffsyde, doch so wolde ik er wol quiit werden, were dat de haspen lank weren: se en hebben hir neine retschop, dat se de wingen kunden, damme so mot ik se ju weder senden.
Item Hildebrant, ik vorkoffte ghisteren 20 ℔ syden, dat ℔ vor 4½ mark unde 1 sl. unde gy screven, dat ik se to my nemen solde, ume dat se wert were. Hir op wetet, Hildebrant, dat my gut dunket, dat ik unser beder beste darby do, dat ik doch gerne don wel unde van Godes wegene, so en kan ju desse syde, de hir noch unvorkofft is, nicht so vele dreghen alse uns de Edingesche unde Ipersche laken dreghen, de wy in Prutzen hebben. Unde ok so hope ik to Gode, dat ik noch neine syde vorkofft en hebbe, se en sole uns wol betalt werden al wert et en luttik lancksem. Item so gy screven, dat gy in minen breven vornemen, wo ik meine, dat gy part an der syden hebben solen, de Ludeke Lutterke vorkopet, dar hebbe gy my op ghescreven, dat des nicht en sy unde wo gy des ny en dachten, des love ik ju, wante et en hedde so nicht gut ghewest. Item so hadde Ludeke Lutterke nu 1 balle witter syde, de was groff unde was an langhen haspen. Desse syde vorkoffte he altomale ume rede ghelt unde gaff se dure noch. Hedde ik solke balle syden ghehat, ik wolde vuste ander syde mede quiit gheworden sin unde,
: Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. Leipzig: S. Hirzel, 1921, Seite 59. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_130.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
