|
Wilhelm Stieda (Hrsg.): Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen |
|
|
van Taleke van Rostoke 37 mark 10½ sl. Item van Ghezeken Vridaghe 15 mark. Dit iz et al, dat ik darvan entfanghen hebbe, doch so hope ik wy en solen nicht missen, off Gott wel. Hildebrant, nochtant so hadde ik doeke entfanghen, dat ik uns vor rede ghelt op de tiit rekende op 59 mark Lub. Hildebrant, ik screff er ju do (unde scrivet ju noch[1]), alse ik ju den breff screff des dinschedaghes na reminiscere: do ik dat ene theghen dat ander rekende, wes ik uns ghesant unde vor uns utghegeven hadde, thegen dat ik vorkofft hadde, so hedde ik noch tachter ghebleven van unser wegene, alse ik al betalt hedde west, 800 unde 34 mark 9 sl. 8½, unde ik screff ju do, dat gy wol deden unde weren darop vordacht, dat gy my to helpe quemen theghen paschen mit ghelde, dat ik de lude betalen mochte. Nu dunket my, dat gy my noch ghelt noch breve en senden und, laten my in der sorghe allene besitten. Ik hedde gerne ene wessel op ju ghemaket, nu en konde ik boven 6 mark unde 1 sl. vor dat ℔ grote nicht hebben unde dar hedde wy tomale vele ane vorloren. Nu hebbe ik noch min beste ghedan unde hebbe 400 mark ghenomen op rente tuschen dit unde sunte Johannes daghe. Wes ik hirvor geven sal, des en wet ik noch sulven nicht, unde dat ander ghelt hebbe ik van mines sulves ghelde al betalt, wante gy weten wol, dat men solk ghelt alse van wasse unde werke betalen mut alse de dach komet. Hildebrant, dit komet my to groteme schaden, dat ik uns min ghelt aldus leven mot. Et hedde beter vor my ghewest, dat ik darmede kofft hedde bosse(!) unde ander ware unde hedde dat to Lyfflande wart ghesant, dan ik mines gheldes aldus enberen mot. Hirume, leve Hildebrant, so weset darop vordacht, dat gy my wat gheldes her over maken, so gy ersten kunnen, wante ik en hebbe hir nicht mer van unser wegene to vorkopene dan de moyerde van Tomaschen laken unde dan de syde. Ik en hebbe noch nicht mer vorkofft van unser syden sint paschen[2] dan 17 ℔ unde 4 lot. Item noch 4 ℔ min 3 lot van der witten syden. Dit is al de syde, de ik sint paschen vorkofft hebbe unde, Hildebrant, ik vruchte, dat ik ju de witte syde weder senden mote, wante se is alto kort ghewunden, alse dat men hir neine retschop darto en hevet, dat men se arbeden kunne. Hildebrant, vornemet al dink bet, dan ik et ju scriven kan, wante ik en hebbe mines scrivens unde mines dingges sint mitvasten nicht vele warghenomen. Ik hadde ghenoch to donde, dat ik der arbedeslude warnam, wante ik hebbe ene nye kamere in minen hoff ghelecht, dar hebbe ik ghenoch mede to donde hat.
Item, leve Hildebrant, alse ik ju ok ghescreven hebbe by Wydowe, deme loper, wo ik hir in des stades boke ghescreven sta mit Herborde van Linnen vor solk gut unde ghelt, dat wy ju unde juwen brodere ghesant hebben, dat Zyverde juwen brodere tohoret off de rat, dar ichtes wat von(!) to seggene hebben, dat wy dan vor dat ghelt antwor[d]en moten. Nu wete gy wol, Hildebrant, na deme alset mit Herbordes dingge gheleghen is, weret dat de rat dat ghelt unde gut hebben wolde, dat se dat soeken wolden an my off an minen erven off an vormunderen, wat miner to kort were off worde,
: Briefwechsel Hildebrand Veckinchusen. Leipzig: S. Hirzel, 1921, Seite 51. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:Briefwechsel_Hildebrand_Veckinchusen_122.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
