Mich dunket niht so gv̊tes· noch so lobesam
[311v]
Mich dunket niht so gv̊tes· noch so lobesam·
so dú liehte rose vnd dú minne minnesam·
dú cleinen vogellin singent in dem walde dest manigem herzen lieb·
mir enkome min holder geselle in han der svmer wunne niet·