Diese Seite wurde noch nicht korrekturgelesen. Allgemeine Hinweise dazu findest du auf dieser Seite.
533.

1327. October 12. Der Knappe Wedego von Freckleben bekundet, dass die Ritter Konrad Budel von Mansfeld und Richard von Frose, sowie die Brüder Deinhard, Roderich, Heinrich und Otto zu Mehringen den dortigen, von ihm zu Lehn getragenen Zehnten jenseits der Wipper dem Kloster Mehringen verkauft haben.

Universis Christi tidelibus presens scriptum visuris vel audituris Wedego famulus dictus de Wrekeleve salutem in vero salutari. Utilitati tarn presentium quam futurorum consulitur, ut ordo geste rei litteris et sigillis autenticis confirmetur. Hinc est quod publice recognoscimus ad notitiam omnium presens scriptum intuentium deducentes, quod occurrente iusto venditionis et emptionis tytulo inter venerabile collegium sacra- rum virginum Christi in Meringhen parte ex una nec non inter strennuos milites Con- radum dictum Budel de Mansvelt, Richardum de Wrose et honestos viros Deynhardum, Rodericum, Hinricum et Ottonem fratres in Meringhen parte ex altera super decimam in campo et in dicta villa Meringhen trans aquam, que Wippere nuncupatur, concorditer et integraliter extitit complanatum, sane cum a nobis et nostris heredibus eandem de- cimam viri prenominati tenere debuissent tytulo pheodali. Nos igitur, inspiratione di- vina commoniti et instructi, ob reverentiam et honorem intemerate virginis Marie pre- cesque dictorum virorum gratiosius attendentes intuentesque benignius dictarum virginum orationum suarum suifragia, pheodalia dicte decime cum omni iure, quo nobis et heredibus seu coheredibus nostris conpetebant vel conpetere poterant in futurum quavis ratione vel causa, de iure vel de facto, donavimus dictis sanctimonialibus perpetuo possidenda, promittentes nichilominus una cum omnibus heredibus seu coheredibus nostris donationem pheodalium decime prenarrate gratam, ratam et firmam habere, tenere nec contrafacere vel venire aliquo ingenio, calliditate vel versutia fraudis, dictum monaste- rium cum suis sacris virginibus in omnibus libertatibus, privilegiis et iuribus ad dictam decimam pertinentibus confovere, manutenere, warandare et disbrigare ab omni collegio, imiversitate et homine nostris sumptibus et expensis. Super quibus omnibus et singulis et singulariter universis renunciamus et renuntiavimus omni iuri, quod in eadem decima habuimus, pro nobis et heredibus nostris seu coheredibus universis. Ne igitur in po- sterum super premitsis possit calumpnia suboriri seu aliqua questio nocitura, presentes litteras concriptas dedimus monasterio memorato sigilli nostri appendiculo firmiter ro- boratas. Testes huius rei sunt: dominus Hermannus de Warmstorp, Conradus de Piscina, Rodolfus Niger et Hinricus de Wrekeleve milites nec non Hinze frater Rodolfi1 Nigri, famulus, et alii quam plures fide digni ad hoc vocati pariter et rogati. Nos vero Her- mannus de Warmstorp, Rodolfus et Hinricus milites antedicti ad preces utriusque partis sigilla nostra presentibus duximus apponenda ad robur et in evidentiani premissorum. Datum auno Domini m°.cccu.xxviju quarto Idus Octobris.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive tu Zerbst: sämmtliche vier an Pergament- bändern angehängt gewesene Siegel sind abhanden gekommen. — 1. Orig: Rodofi.

Empfohlene Zitierweise:
Diverse: Codex diplomaticus Anhaltinus/Band 3. Dessau: Emil Barth, 1877, Seite 374. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_3_374.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)