Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


transferendo, nichil aliud vendere poterit, nisi quantum in eodem retinet et quod ordinatio continet suprascripta, addentes nichilominus supradictis, quod, si sepedictus Bernhardus miles aut posteri eiusdem vel sui fratres ecclesiam Ilsyneburgensem in aliquo molestarunt aut dominos ibidem existentes umquam in aliquo perturbarunt, ad honorem omnipotentis Dei et genitricis eius gloriose virginis Marie, beatorum Petri et Pauli apostolorum omnimode sit sopitum et presentibus relaxatum. In cuius rei testimonium nos supradicti, specialiter rogati ab honorabili domino Henrico abbate in Ilsyneborg et a Bernhardo milite premissis, sigilla nostra duximus presentibus apponenda. Et ad maiorem rei evidentiam nos Fredericus canonicus ecclesie Halberstadensis et Henricus miles fratres dicti de Plotzeke una cum sigillo fratris nostri Bernhardi, a quo presens ordinatio est gratioso animo acceptata, quam etiam nos gratam et ratam habentes, ne in posterum inde ulla calumpnie iactura oriatur, presentem paginam super eo confectam nostris sigillis fecimus communiri. Huius rei testes sunt etc.

Aus dem Ilsenburger Copialbuche im gräfl. Hauptarchive zu Wernigerode. - Die Ausstellungszeit der Urkunde bestimmt sich durch die Dauer des Pontificats des Bischofs Hermann auf die Jahre von 1296 bis 1308. Es ist aber nicht anzunehmen, dass dieselbe lange nach den no. 791 und 793 ausgestellt worden ist, und so mag sie in das Jahr 1296 gehören.


823.

1297. Januar 16. Bernburg. Graf Albrecht I von Anhalt bewidmet das Kloster Michaelstein mit drei Hufen Landes zu Winningen und Schadeleben.

In nomine Domini amen. Donationes nostras pariter et indulta ideo scripture testimonio roboramus, ne contingant in posterum novis adinventionibus immutari. Notum itaque facimus universis Christi fidelibus audituris presencia seu visuris, quod nos Dei gratia Albertus comes de Anahalt ob reverentiam Dei et Marie virginis, matris eius, conventui Lapidis sancti Michahelis tres mansos sitos in villis subscriptis, videlicet Winninge et Scadeleve, donavimus pleno iure cum areis et prediis in campis seu extra, campos iacentibus in proprietatem liberam perpetuis temporibus pacifice possidendos, pro fratribus et heredibus nostris, quod eandem nostram donationem ratam et inconvulsam habere debeant, asserentes. Ne igitur contra hanc donationis nostre gratiam sinistri et incommodi aliquid attemptetur, presentem paginam nostri sygilli munimine fecimus insigniri. Testes sunt huius donationis: comes Bernardus noster patruus, comes Hinricus Halverstatdensis canonicus, Hinricus Struz, dominus Everco dictus Cruch, dominus Bernhardus1 de Alvensleve, dominus Wipertus Dus, dominus Hermannus2 dictus Grutding, et quam plures alii, qui aderant, fide digni providi et honesti. Datum Berneborch per manum Jacobi nostri capellani, anno Domini mo.coco.xcovijo, xvijo Kalendas Februarii.

Aus dem Original im Landeshauptarchive zu Wolfenbüttel: das angehängt gewesene Siegel ist abgerissen und verloren. - 1. Orig. nur: Ber. - 2. Orig. nur: Her.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 575. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_575.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)