duxit sepedicte ecclesie concedendam1, eandem gratam et ratam habentes in Domino presentibus confirmamus.
Datum anno Domini mo.cco.xc.iiij, sexta feria ante dominicam, qua cantatur Oculi mei, proxima.
1294. April 4. Die Grafen Burchard und Ulrich von Lindau entschädigen das Kloster Lehnin fur den demselben von ihnen zugefügten Schaden.
Nos Burchardus et Olricus fratres Dei gracia comites de Lyndowe notum facimus omnibus presentem litteram inspecturis, quod pro dampnis et iniuriis factis per nos et nostros ecclesie Lenynensi in bonis villarum suarum, scilicet Colditz et Leimbach, cum ipsa ecclesia Lenynensi talem formam inivimus unionis. Promisimus enim nos et promittimus bona fide et similiter quatuor milites nostri, videlicet Otto filius Randewici, Degenhardus et Otto fratres dicti de Wolven et Henricus de Ronis, nobiscum pariter promiserunt, quod proprietatem et ius proprietatis quindecim mansorum in villa Leimbach iacentium perpetuo possidendum a domino episcopo Brandeburgensi futuro ecclesie Lenynensi ad usus suos comparabimus a tempore creationis futuri episcopi infra annum sic, ut predicta proprietas ad dictam ecclesiam Lenynensem pertineat et in ipsam transeat pleno iure. Unde si aliquo casu a predicto domino episcopo Brandenburgensi futuro predictam proprietatem comparare non poterimus, tunc in villa nostra Dalchowe proprietatem quindecim mansorum transferemus et ordinabimus infra mensem predicte ecclesie Lenynensi in restaurum et compensam. Et procurabimus nichilominus, quod ista proprietas in villa nostra Dalchowe in ipsam ecclesiam Lenynensem transeat pleno iure, privilegiis et instrumentis patentibus domini proprietatis prefate per nos procuratis et presentatis etiam ecclesie Lenynensi. Preterea quatuor choros frumenti, quod frumentum vocatur huntcorn in vulgari, iacentes in villa Colditz ante festum beati Johannis baptiste proximum absolvemus et liberos faciemus taliter, ut isti quatuor chori cum omni iure in ecclesiam Lenynensem transeant et ad ipsam debeant perpetuo pertinere. Insuper volentes ecclesie Lenynensi graciosius complacere ob reverentiam beate Marie virginis nec non in nostrorum progenitorum nostrarumque remedium animarum ius patronatus ecclesie in villa nostra Dalchowe transtulimus perpetuo possidendum in ecclesiam Lenynensem eo iure, quo idem ius patronatus possidere dinoscimur et habere. Et nos Gevehardus de Lyndowe, canonicus ecclesie Magdeburgensis, presentibus obligamus et astringimus nos effecturos et curaturos, quod predicti fratres nostri predicta omnia et singula inviolabiliter observabunt. In cuius rei testimonium presens privilegium sigillis nostris una cum sigillo fratris nostri Gevehardi, canonici ecclesie Magdeburgensis, fecimus communiri, testibus eciam, qui presenti ordinationi affuerunt, subnotatis, videlicet domino Engelkino preposito sanctimonialium in Plotzke; domino Rudolpho milite de Santersleve, et fratribus de Lenyn Henrico de Spandowe et Henrico de Juterboch, et aliis quam pluribus fidelibus fide dignis.
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 539. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_539.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
