Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


745.

1293. März 20. Herzog Albrecht II von Sachsen verkauft und schenkt dem Kloster Hecklingen Güter in Hoppedal, Steinborn und Nienstedt.

Nos Albertus Dei gratia Saxonie, Angarie, Westfalie dux, comes in Bren et burgravius in Magdeburg recognoscimus per presentes, quod monasterio sanctimonialium: in Hekelinge nomine nostro, et fratruelium nostrorum, videlicet Alberti, Johannis et Erici, iiijor mansos in campis Hoppedale et Stenborne1 sitos pro xxix marcis vendidimus et legitima donatione donavimus cum omni iure perpetualiter possidendos. Insuper proprietatem quinti videlicet mansi in campo Nienstede siti ad instantias domini Hinrici militis dicti de Nienburch prelibate ecclesie donavimus, quem predictus miles cum suis heredibus ab eadem ecclesia tenebit titulo feodali. In huius nostre donationis evidens argumentum et propter habundantem cautelam presentem litteram inde conscriptam sigilli nostri munimine fecimus roborari.

Facta est hec donatio presentibus Bernero, Johanni, Noterio, Randevico, Henrico de Nienburch, Heydenrico Thuringo militibus, Hinrico dicto de Dasle, Johanni dicto de Liep, anno mo.cco.lxxxxiijo, in vigilia Benedicti abbatis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: mit dem an rothen und grünen Seidenfäden hängenden Reitersiegel des Ausstellers. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 147. - 1. Orig: Senborne.


746.

1293. März 22. Graf Otto I von Ascharien bewidmet das Kloster Ballenstedt mit Gütern zu Gross-Radisleben.

Nos Otto Dei gratia comes Ascharie et princeps de Anehalt omnibus audituris presencia seu visuris volumus esse notum et presentibus pubplice1 protestamur, quod nos deliberacione bona prehabita dimidiam curiam et dimidium mansum in villa et campis Maioris Rodessleve cum proprietate et omni iure seu attinenciis abbati, conventui et ecclesie sancti Pancracii in Ballenstede liberaliter erogavimus perpetuo possidendum. Ut autem premissa nostra donacio robur perpetue obtineat firmitatis et ne valeat a nostris successoribus aliqualiter infirmari, presens scriptum conscribi fecimus et nostri sigilli munimine fecimus roborari. Testes vero sunt: dominus Ulricus noster marscalcus, Johannes de Monte Erichi, Hinricus de Reystede, et quam plures alii fide digni. Datum per manum nostri notarii Theoderici2 plebani in Mulinge, anno Domini mo.cco. nonagesimo tertio, in die Palmarum.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an einem Pergamentbande anhängend das Reitersiegel des Ausstellers (Taf. III. 2) im Bruchstück. - Gedr: Beckmann Hist. des F. Anhalt I. 154. - 1. So im Orig. - 2. Im Orig. nur: Th.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 527. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_527.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)