Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


sanctimonialium in Ankona Deo in sanctimonia devote famulancium1 abbatisse et conventui predicte ecclesie presentibus elargimur de voluntate nostri capituli et consensu, ut tricesimas subscriptarum villarum, videlicet Werlau, Bornum, Lizcowe, habeant et reservent iusto proprietatis tytulo et prebende perpetuo deserviant earundem. In cuius rei testimonium presentibus de certa nostra et capituli nostri conscientia conscriptis sigillum nostrum duximus apponendum.

Datum Brandenburg, anno Domini mo.cco.lxxxvijo, xijo Kalendas Octobris, pontificatus nostri anno primo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst, mit den an rothseidenen Fäden hängenden Bruchstücken des Siegels des Ausstellers. Gedr: Beckmann Hist d. F. Anhalt I. 226; Riedel cod. dipl. Brand. I. 8. 178. - 1. Orig: famlancium.


621.

1287. (Januar-September.) Erzbischof Erich von Magdeburg, Bischof Volrad von Halberstadt, Graf Otto I von Ascharien, Werner und Gardun von Hadmersleben über die Verleihung von Gütern zu Edekersleben seitens des Goslarischen Stiftscapitels an Sophia, die Wittwe Johanns von Egeln, und deren Sohn Gebhard.

Nos Dei gratia Ericus sancte Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus, Volradus Halberstadensis episcopus, Otto comes Ascharie et princeps in Anehalt, Wernerus et Gardunus de Hademersleve omnibus Christi fidelibus notum facimus tenore presentium protestantes, quod decanus et capitulum ecclesie sanctorum Symonis et Jude in Goslaria quatuor mansos et dimidium cum totidem pratis et duobus salictis ac una curia propriis prefate ecclesie et sitis in villa et campis Edekersleve de gratia concesserunt Sophie relicte quondam Johannis de Egelen militis ac Gevehardo filio eius tantum temporibus vite ipsorum cum omnibus utilitatibus possidendos, ita videlicet, quod predicta bona non impignorabunt, non obligabunt nec ullo modo iam dicte ecclesie alienabunt Sed post mortem ipsorum, Sophie scilicet et Gevehardi, memorata bona, tam mansi quam prata, salicta et curia, ad sepedictam ecclesiam absque qualibet contradictione et impedimento amicorum et heredum Sophie et Gevehardi prenominatorum libere revertentur. Et ne in futurum ab aliquo contra predicta temere veniatur seu per oblivionem veritas calumpniam paciatur, presens scriptum sigillorum nostrorum appensione duximus muniendum. Huic autem concessioni et gracie, cum fieret, testes affuerunt: Johannes de Stekelenberg, Olricus de Bleckendorp, Hermannus de Ottersleve, Bernardus de Meggendorp, Erenfridus de Wevensleve milites, Ribbeco de Adensleve famulus, et alii quam plures.

Actum et datum anno gracie mo.cc.o.lxxxovijo, indictione xva.

Aus dem Original im Stadtarchive zu Goslar: an Pergamentstreifen hängen die fünf Siegel der Aussteller, darunter das Reitersiegel des Grafen Otto I von Anhalt (Taf. III. 1). - Gedr: Leuckfeld antiqq. Groning. 238-239. - Wegen ind. xv vor dem 21 September ausgestellt.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 438. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_438.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)