et dominus Godefridus canonicus in Cozwik clerici; layci vero Albertus de Wispiz,
Otto de Kotene, Henricus de Gatersleve, Theodericus de Tyleberg, Theodericus de Oldenbůrg, Fridericus et Otto fratres Slictingi et Tydericus de Waldenser milites. In cuius
rei testimonium presentes litteras sigilli nostri munimine fecimus roborari.
Acta sunt hec in Tornowe, anno Domini mo.cco.lxxov, precedenti die divisionis apostolorum.
1275. Juli 14. Tornau. Abt Hermann von Nienburg vergleicht sich mit dem Fürsten Siegfried I von Anhalt über einige streitige Hufen Landes und die Mühlen zu Törten, Steene und Dessau.
Hermannus Dei gracia abbas ecclesie Nigenburgensis omnibus, ad quos presentes littere pervenerint, salutem in Domino sempiternam. Ne ea, que inter vivos aguntur, propter lapsum temporis pereant, expedit ea scripture testimonio confirmari. Unde notum facimus universis, quod controversie, que inter nos erant ex una parte et dominum comitem Sifridum de Anhalt ex altera, mediantibus bonis viris composite sunt amicabiliter in hunc modum, ita quod nobis tot mansos, quot erant in allodio Snetling, quos1 habebant domini de Barboi a nobis in feodo, tot mansos adeo bonos restituet nobis dominus comes predictus similiter infeodatos. In molendino Tortin dominus Johannes2 de Waldessere habebit decem choros siliginis a nobis, sicut habuit ab antiquo, et parvum molendinum de novo ibidem constructum faciet breviter removeri. Item aggeres in Tortin et Zstene et Dessaw in debita et iusta forma sive3 dispositione manebunt. Item molendinum in Dessaw ita4 manebit, quod nullum damnum nobis et ecclesie nostre in molendino Zstene possit oriri et per quattuor molendinarios discretos, duos ex parte nostra et duos ex parte domini comitis, arbor molendini Dessaw, qui vulgariter grůntbom5 appellatur, iusto modo ponetur ita, quod superiori molendino ecclesie nostre per aque retentionem nullum detrimentum penitus oriatur. Si autem factum fuerit, quod absit, infra mensem, postquam monitus fuerit, dictum impedimentum cessare totaliter faciet, nisi iustum impedimentum comitem prepediat6 in hac parte. Ordinatum est etiam inter nos, quod homines libere possint ire ad molendinum nostrum vel domini comitis, et nullus eos impediet in occulto vel in manifesto ex parte nostra vel domini comitis. Insuper actum est inter nos, quod libere possint homines domini comitis et nostri et generaliter omnes uti via per insulam nostram, dummodo domino de Waldessere satisfaciatur a domino comite de eo, quod iuri suo poterit deperire. Hanc ergo compositionem amicabilem nos et dominus comes et Albertus filius eius pro se et heredibus suis servare promiserunt ecclesie in manus nostras fide prestita corporali. Promisimus etiam domino7 comiti fide prestita corporali compositionem supradictam in omnibus et singulis articulis observare et litteras apostolicas, quas contra eum impetravimus, fecimus lacerari. Testes huius rei sunt: prepositus Bernhardus de Welpia et magister
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 333. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_333.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)
