Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


339.

1267. December 13. Quedlinburg. Die Aebtissin Gertrud von Quedlinburg und das dortige Capitel verkaufen das Eigenthum von 7 Hufen Landes bei Cepede an Richard von Zerbst.

Gertrudis Dei gratia abbatissa totumque capitulum ecclesie Quidelingeburgensis universis presentem paginam inspecturis salutem. Cum ea, que aguntur sub tempore, sub tempore et labantur, non ab re est, si ea, que ab hominibus geruntur, litterarum testimonio perhennentur. Notum igitur facimus universis presentibus et futuris, quod nos cum assensu tocius nostri capituli domino Richardo dicto de Scerewist proprietatem nostram de septem mansis ville nostre Cepede adiacentibus, quos idem dominus Richardus a nobis nomine nostre ecclesie tenet in feodo et iam dudum tenuit, pro triginta quinque marcis puri et examinati argenti vendidimus et tradidimus pleno iure sibi suisque heredibus seu successoribus libere et perpetuo possidendam, cum qua pecunia nobis et ecclesie nostre pro dicta proprietate exstitit plenarie satisfactum. In cuius rei testimonium presentem litteram conscribi iussimus et sigillorum, nostri scilicet et nostri capituli, munimine roborari. Huius vero facti testes sunt: clerici Arnoldus custos nostre ecclesie, Berterammus plebanus forensis ecclesie, Hermannus plebanus sancti Egidii, Hildebrandus capellanus noster; laici vero Bernardus de Ditvorde noster marscalcus, Theodericus pincerna noster, Otto noster kamerarius, Anno dapifer noster, Bertoldus de Ditvorde, Theodericus Maroch, Helias procurator nostre curie, Conradus de Querenbikke, et alii quam plures.

Datum Quidelingeborch, anno Domini mo.cco.lxovijo, Idus Decembris.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg, mit den an gelber, bezüglich rother Schnur angehängten Siegeln der Aebtissin und des Capitels. Gedr: v. Ledebur allgem. Archiv XVII. 89-90.


340.

1267. Die Gräfin Oda von Poppenburg verkauft dem Kloster zu Mehringen eine halbe litonische Hufe Landes daselbst.

Oda Dei gratia comitissa de Popenbůrch universis hanc litteram inspecturis cupio esse notum, quod conventui sanctimonialium in Meringen, ordinis Cisterciensis, de consensu heredum et coheredum nostrorum dimidium mansum litonicum situm in ipsa villa pro quinque marcis vendidimus iure proprietario perpetuo possidendum. Et ne super hac iusta emptione et vendicione cuiquam dubium valeat generari, presentem litteram pro testimonio conscriptam sigillo nostro et sigillis coheredum nostrorum fecimus consignari.

Acta sunt hec anno gratie mo.ccolxo.vijo.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: an Pergamentbändern angehängt sind drei theilweise beschädigte Siegel: a) das der Ausstellerin (Erath cod. dipl. Quedl. Taf. XXV. 13), b) ihres Bruders Hoier als Scholasticus in Hildesheim (Erath Taf.
Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 247. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_247.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)