Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: von dem an einem Pergamentbande hängenden Reitersiegel des Ausstellers (Taf. V. 1) ist nur noch ein Bruchstück vorhanden, welches indess den nach Rechts aufsteigenden Löwen erkennen lässt. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 408.


323.

1267. Februar 10. Die Grafen Otto I und Heinrich III von Ascharien bestätigen ihres Vaters Heinrich II Schenkung an das Marienkloster zu Jerusalem, bestehend in dem Patronat und der Kirche zu Esterendorf.

Otto et Hinricus Dei gratia comites Ascharie et principes de Anehalt tam presentibus quam futuri temporis harum litterarum inspectoribus salutem in perpetuum. Cum varii rerum eventus et inopinati heu circa nomines maxime soleant evenire, ut qui vitam hodie ducit incolumem, se cras sanum vix poterit estimare, noverint igitur universi, quod, cum dilectus pater noster Hinricus eiusdem gratia comes et princeps quam et nos, cuius memoria in benedictione sit semper, adhuc sano corpore permanente de consensu Mectildis precordialissime matris nostre, comitisse Ascharie, patronatum, proprietatem et ecclesiam de Asterendorp cum omnibus pertinentiis pro salute anime sue ac successorum suorum dederit Jherusalem monasterio sancte Marie virginis de Latina, ut pro ipso et pro suis parentibus tamquam pro membro eiusdem monasterii memoria specialis annis singulis habeatur, nos vero in hoc adimplentes pia1 eius desideria operis per effectum prelibatam donationem perpetuo confirmamus. Huius donationis testes sunt: dominus Johannes de Monte, dominus Johannes de Winnige, dominus Johannes pincerna noster, dominus Olricus de Wedestorp et frater eius dominus Hinricus, dominus Bartoldus scriptor et dominus Hinricus plebanus frater eius. Ne autem ab aliquo de predictis et nostra confirmatione calumpnia subrepat in posterum, presentes litteras sigilli nostri robore fecimus insigniri.

Acta sunt hec anno Domini incarnationis mo.cco.lxovijo. iiijo Idus Februarii, die beate Scolastice.

Aus dem Original im Staatsarchive zu Magdeburg: das angehängt gewesene Siegel abgerissen und verloren. - 1. Orig: piis.


324.

1267. Februar 22. Ascharien. Bischof Volrad von Halberstadt, die Gräfin Mechtild von Ascharien und deren Söhne Otto I und Heinrich III, Fürsten von Anhalt, bezeugen den Verkauf der Vogtei in Reinstedt seitens der Gebrüder Ulrich und Heinrich von Westorf, sowie der Vogtei über 16 Hufen daselbst seitens der Gebrüder von Reinstedt an die Leute und Hörigen der Goslarer Kirche.

Volradus Dei gratia Halberstadensis episcopus, Mechtildis Dei gratia comitissa nec non et filii eius Otto et Henricus comites Ascharie et principes de Anehalt omnibus

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 235. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_235.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)