Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


dictorum mansorum possidendam imperpetuum, vel quod liberum sit ei cum ipsis facere, quitquid placet. Et in testimonium liberalitatis nostre damus ipsi presens scriptum sigillo nostro apposito roboratum.

Datum Wanzleve, anno gracie millesimo ccolxj, iij Nonas Novembris.

Aus dem Copialbuche des Klosters Oldisleben im Staatsarchive zu Weimar. - Gedr : Müller Staatscabinet, Eröffn. VII. p. 49; Lenz Becmannus enucl. 236.


266.

1261. November 22. Halberstadt. Bischof Volrad von Halberstadt weiset seinen Praefecten Bertold in Aschersleben an, dem Ritter Rudolf von Nenbeke aus den dortigen bischöflichen Einkünften jährlich bis auf Weiteres 20 Mark Silber zu zahlen.

Volradus Dei gratia Halberstadensis ecclesie episcopus Bertoldo prefecto suo in Ascharia salutem et omne bonum. Notum tibi esse volumus, quod nos de consensu capituli nostri Rodolfo militi de Nenbeke de proventibus nostris, quos habemus in Ascharia ratione prefectorie, xx marcas Halberstadensis argenti assignavimus ab ipso vel heredibus suis annis singulis percipiendas tamdiu, donec predicto Rodolfo1 centum et decem marcas examinati argenti, in quibus tenemur eidem, persolvamus. Presentibus igitur litteris tibi precipimus, ut sepedicto Rodolfo1 vel heredibus suis des annis sin- gulis xx marcas Halberstadensis argenti, donec summam predictam solverimus, ut tenemur.

Datum Halberstat, x Kalendas Decembris, pontificatus nostri anno sexto.

Aus dem Halberstädter Copialbuche im Besitz des dortigen Domgymnasiums. - 1. Mspt. nur: R. - Ueber Volrads Pontificatsantritt s. v. Mülverstedt Zeitschrift des Harzvereins II. 2. 73 ff. Möglicherweise gehört die Urkunde auch schon in das Jahr 1260.


267.

1261. Lippold von Heimburg, Truchsess des Grafen Heinrich II von Ascharien, über die von ihm zu Lehen gehende Vogtei von 20 Hufen Landes zu Edekersleben und deren Weiterverleihung durch Ulrich von Egeln, dessen Tochter und Bruder.

Lippoldus de Heimborch, dapifer illustris principis domini Heinrici1 comitis Ascharie, omnibus presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Recognoscimus tenore presentium protestantes, quod Olricus de Egelen miles, Mechtildis filia sua et Johannes frater suus tenent a nobis in feodo advocatiam viginti mansorum in villa Edekersleve prope Bodam, quam advocatiam dominus Olricus et Johannes et ipsa Mechtildis predicti Heidenrico et Thiderico fratribus de Blekendorp, Thiderico prope cimiterium, Alverico de Suoneberge, Borchardo de Hedesleve, Heinrico de Sleveniz, Bartoldo filio

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 197. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_197.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)