Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


226.

(Um 1256.) Sophia von Hohenbüchen bekennt und bestätigt ihrer verstorbenen Mutter Oda von Mehringen Schenkung an das ehemals dort vorhandene, jetzt nach Petersthal verlegte Nonnenkloster, bestehend in der Nicolaikapelle zu Mehringen, einer Mühle, einem Weinberg mit Zubehör daselbst und dem Walde Dedbeke von 180 Joch Waldland.

Universis presentem litteram audituris Sophia dicta de Altafago cupio esse notum, quod dilecta mater mea bone memorie Oda de Meringen sanctimonialibus ordinis Cistersiensis, que ad presens sunt in Valle sancti Petri, capellam sancti Nicholai in Meringen cum omnibus attinentiis et unum molendinum in ipsa villa, vineam ac mansum ad eandem vineam pertinentem, silvam quoque aput villam, que vocatur Dedbeke, centoni octoginta iugera continentem de consensu meo et aliorum heredum, fratrum videlicet et sororum mearum, de permissione episcopi diocesani liberaliter contulit ad laudem et gloriam domini Jhesu Christi ac matris eius virginis gloriose. Quapropter tenore presentium recognosco in dicta capella et omnibus supradictis nichil iuris penitus me habere et ideo predictis monialibus Vallis sancti Petri ea auferre non possum nec aliquo titulo alienationis transferre ad locum alium aut personam.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: das an einem Pergamentbande angehängt gewesene Siegel ist verschwunden. - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 405. Vergl. no. 211.


227.

1257. Januar 20. Herzog Albrecht I von Sachsen bewidmet das Kloster Hecklingen mit einer von Heinrich von Kochstedt ihm aufgelassenen Hufe Landes zu Kochstedt.

In nomine sancte et individue trinitatis Albertus Dei gratia dux Saxonie, Angarie et Westfalie imperpetuum. De gestis hominum grandis et dura quandoque solet provenire calumpnia, nisi fuerint aut fidei testium aut fideli litterarum custodie commendata. Eapropter notum esse cupimus tam presentis temporis quam futuri Christi fidelibus universis, quod, cum Henricus de Coxstede mansum unum Coxstede situm honorabili viro Godeschalco preposito de Hekeligge ad usum ecclesie beati Georgii martiris in Hekelinge vendidisset et dimidium mansum situm etiam Coxstede ad usum ecclesie beati Stephani prothomartiris in Coxstede similiter vendidisset eidem et utraque vendicio stabilis esse non posset, nisi nostra voluntas accederet et consensus, eo quod tam integri quam dimidii mansi ad nos proprietas pertinebat, accessit ad nos dictus prepositus devote postulans et petens a nobis, ut per donum proprietatis eorum dictas ecclesias honorare vellemus. Nos igitur, pensatis dicti prepositi mentis et obsequiis, quibus nos sibi propicios et quam plurimum graciosos effecit, tam integrum quam dimidium mansum a prefato Henrico et uxore sua Cecilia libere nobis resignatos cum omni utilitate et iure, cum decima, cum advocatia et prorsus cum omnibus pertinentibus ad eosdem,

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 172. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_172.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)