Dieser Text wurde anhand der angegebenen Quelle einmal korrekturgelesen. Die Schreibweise sollte dem Originaltext folgen. Es ist noch ein weiterer Korrekturdurchgang nötig.


217.

1256. März 29. Magdeburg. Graf Heinrich II von Ascharien bestätigt die Schenkung, weLche sein mütterlicher Oheim Landgraf Ludwig VI von Thüringen den Nonnen, die damals (1225) zu Mehringen wohnten, jetzt aber nach Petersthal übergesiedelt sind, gemacht hat.

Henricus Dei gratia comes Ascharie omnibus presentes litteras inspecturis salutem in Domino. Recognoscimus et tenore presencium protestamur, quod ad peticionem venerabilis domini nostri Rodolphi archiepiscopi Magdeburgensis et pro anime nostre remedio, si quid iuris habuimus vel habemus in parrochia Meringe, quod hoc penitus relaxamus, ratam habentes donacionem factam1 per bone memorie avunculum nostrum Turingie lantgravium Lůdewicum abbatisse et conventui quondam Meringe commorantibus, nunc ad Vallem sancti Petri translatis, volentes, quod ipsa abbatissa et conventus dicta parrochia libere perfruantur et, si per aliquem sive aliquos de cetero inpedirentur, hoc gratum non esset nobis et auctoritate nostra fieri denegamus. In cuius rei testimonium, ne cuiquam in posterum dubium aliquod valeat suboriri, sepedictam abbatissam et conventum munivimus hiis litteris nostris sigilli nostri munimine roboratis. Datum Magdeburg, anno Domini mo.cc.lvj, iiij Kalendas Aprilis.

Aus dem Original im Haus- und Staatsarchive zu Zerbst: mit dem an rothseidenen Fäden hängenden Reitersiegel des Ausstellers, welches in Form und Umschrift genau dasselbe ist, dessen sich sein Vater Heinrich I bediente (Taf. I. 1). - Gedr: Beckmann Hist. d. F. Anhalt I. 404. - 1. no. 78.


218.

1256. März 29. Magdeburg. Der Burggraf Burchard der Aeltere von Magdeburg verzichtet zu Gunsten des Klosters Nienburg auf die Vogtei in den von letzterem zu Collendorf, Heinrichsdorf und Rodeniz vom Kloster Roda erstandenen Gütern.

Burchardus1 Dei gratia maior burcgravius Magdeburgensis omnibus presens scriptum inspecturis in perpetuum. Recognoscimus et tenore presentium protestamur, quod dominus prepositus et conventus in Roden de voluntate et consensu nostro domino abbati de Nienburc et conventui ipsius vendiderunt xxj mansum et dimidium in proprietatem et ius perpetuum: in villa Collendorp viij mansos cum omnibus attinenciis, in Henrikesdorp ix mansos cum omnibus attinenciis, in Rodeniz quintum dimidium mansum cum omnibus attinenciis, videlicet areis, pratis, pomariis et cum pecunia, que de dictis bonis recipiebatur. Dicti prepositus et conventus emerunt alia bona in villa Ludolvesdorp eorum monasterio magis comoda et vicina. Et …2 advocatiam predictorum bonorum, que prefati prepositus et conventus vendiderunt domino abbati de Nienburc, una cum fratre nostro dedimus in proprietatem et ius perpetuum memorato3 abbati et monasterio ipsius, presentibus honorabilibus viris Alberto maiori preposito, Roperto

Empfohlene Zitierweise:
Otto von Heinemann (Hrsg.): Codex diplomaticus Anhaltinus. Band 2. , Dessau 1875, Seite 165. Digitale Volltext-Ausgabe bei Wikisource, URL: https://de.wikisource.org/w/index.php?title=Seite:DE_CDA_2_165.jpg&oldid=- (Version vom 31.7.2018)